Joeri Tits | zondag 20 Apr 2025, 21:49

Tijd voor een nieuwe Tomb Raider-compilatie, deze keer met delen 4, 5 en 6!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Na een remaster van de eerste drie games is het nu tijd voor Tomb Raider IV-VI Remastered! Kan ook deel vier, vijf en zes een lach op ons gezicht toveren?

De eerste Tomb Raider-games spreken tot de verbeelding, een rondborstige en vrouwelijke protagonist hadden we nog niet op de Playstation en ze werd meteen een groot succes. Het hoefde dus ook niet te verbazen dat er vorig jaar een remake van deze games verscheen. Aangezien deze remakes een redelijk succes waren, hoeft het dan ook niet te verbazen dat we een jaartje later aan de slag kunnen met een remake van de drie volgende games in de reeks. Zo bezit Tomb Raider IV-VI Remastered Tomb Raider IV: The Last Revelation (1999), Tomb Raider: Chronicles (2000) en Tomb Raider: The Angel of Darkness (2003). Het verbaast me dat het oudste game op deze compilatie al meer dan een kwart eeuw oud is. De tijd vliegt!

Van Egypte naar Rome richting het duister

In Tomb Raider IV: The Last Revelation reis je af naar Egypte waar je de wereld moet redden van een god die je hebt laten ontsnappen. Dit deel is eigenlijk het beste game van de drie. Egypte in combinatie met Lara Croft werkt gewoon goed. Veel ruïnes, tempels en drijfzand zorgen voor aangename puzzels. Tomb Raider: Chronicles neemt je daarentegen mee naar diverse locaties zoals Rusland en Rome in verschillende kleine verhaallijnen. Tomb Raider: The Angel of Darkness draait dan weer rond een geheime organisatie die op jacht is naar speciale schilderijen die zorgen voor bovennatuurlijke krachten. Het is een vrij donkere game binnen in de reeks.

Persoonlijk vond ik deel vier één van de beste delen van de reeks. Deel vijf en zes vond ik matig. Voor velen was The Angel of Darkness zelfs een absolute aanfluiting voor de reeks. Zelf kan ik mij dit niet meer zo herinneren, wellicht was ik als gamer nog te jong om te beseffen dat het niveau erg onder de andere games viel.

Switchen tussen moderne en klassieke graphics...

Net zoals bij de vorige remaster begint Aspyr niet helemaal opnieuw met het ontwikkelen van deze titel. Het zorgt vooral voor betere graphics, nieuwe controls en wat extra’s. Op grafisch vlak is alles net wat scherper en zijn de lichteffecten sterk verbeterd. Ondanks alles kunnen deze games hun ouderdom niet verbergen. Vooral op het vlak van details viel het mij op dat er de afgelopen jaren enorme stappen gezet zijn geweest. Om helemaal te vergelijken met vroeger, kan je trouwens steeds switchen tussen de hedendaagse graphics en de oude. Dit kon tevens ook in eerste reeks van remasters. Helaas werden ook de tussenfilmpjes amper tot niet herwerkt.

... en de tankbesturing en hedendaagse bediening

Ook de besturing is aangepast. Tomb Raider had de bekende tankbesturing, waardoor je “als een tank” draaide. Waar we er vroeger weinig problemen mee hadden, is dit gewoon niet meer wat we gewend zijn. Veel spelers zullen daarom overschakelen op de moderne besturing. Helaas heeft dit ook zijn mindere kanten. Omdat de game gemaakt is om te spelen met een tankbediening, werken bepaalde elementen niet zo goed. Zo durf je wel eens ergens niet meteen op te kunnen klimmen en schieten werkt ook niet altijd even soepel. Het is dus een beetje de keuze. Speel je met een “achterhaalde” besturing of kies je voor “moderne” besturing die ook niet soepel werkt? Aangezien veel gamers nostalgische gevoelens willen ophalen, zou ik opteren voor de klassieke besturing.