Dorian de la Fosse | maandag 4 Nov 2024, 22:46

Lees hier de review van de nieuwste tennisgame!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Goede tennisgames zijn tegenwoordig zeldzaam. Er zijn wel partijen die een duit in het zakje doen, zoals Top Spin 2K25 eerder dit jaar, maar daar viel genoeg op aan te merken. Ontwikkelaar Big Ant Studios probeert het met Tiebreak: Official Game of the ATP and WTA. Is dit eindelijk weer een goede tennis game?

Licenties zijn een zege en een vloek

Zoals de lange naam al weggeeft legt Tiebreak de focus op de ATP en WTA-toernooien. Daarnaast zijn er ruim 120 bestaande tennissers beschikbaar om uit te kiezen, waaronder Talon Griekspoor als enige Nederlander. Gelukkig lijken ze, in tegenstelling tot in Top Spin, ook nog aardig op de echte tennissers. Dit is dus een hele forse selectie aan spelers. Als je dus een snel potje wilt spelen met bekende personages dan is die mogelijkheid er zeker.

Hoopte je echter op het spelen van de Grand Slam toernooien dan heb ik minder goed nieuws voor je. Deze zitten namelijk niet in de game. In plaats daarvan heb je een modus genaamd Djokovic Slam Challenge. Zoals de naam al verklapt, herbeleef je hier de wedstrijden uit de carrière van de wereldster. Dit beperkt zich niet alleen tot het spelen en winnen van die matches, je dient ook bepaalde handelingen uit te voeren die de grote man zelf ook heeft gebruikt. Zo moet je bijvoorbeeld winnen zonder tegenpunten te krijgen of het winnende punt krijgen door een topspin uit te voeren. Dit voegt wat uitdaging toe aan deze challenges en voor de echte fans is het de ultieme kans om in de voetsporen van deze legende te treden.

Carrièreswitch

Uiteraard beschikt de game ook over een carrièremodus. Hier kan je één van de vele tennissers kiezen of zelf een personage maken. Deze modus volgt de ongeschreven regels voor een carrièremodus nauwkeurig en dat is normaal gesproken prima. Tiebreak heeft echter een feature die het spelen van de hele game minder interessant maakt: de gameplay zelf.

Tiebreak beschikt over een erg uitgebreide tutorial modus die in meer dan veertig stappen jou de kneepjes van het spel leert kennen. Denk aan bijvoorbeeld verschillende manieren om de bal terug te spelen. Hier heb ik echter erg lang over gedaan, omdat de gameplay van de game enorm traag en log is. In eerste instantie dacht ik dat het aan mezelf lag, maar toen ik mijn eerste wedstrijd speelde bleek niets minder waar. De game legt de focus op realisme, maar het lijkt me sterk dat professionele tennissers het reactievermogen hebben van een kind dat voor de eerste keer mag schieten in een schiettent. Je moet zelf richting de teruggespeelde bal rennen, vervolgens met de trekkers bepalen vanuit welke kant je slaat en dan ook nog op tijd uithalen. Dit alles nadat de bal met 180 km/u terug wordt gespeeld en je dus minder dan twee seconden hebt om te reageren. Om het jezelf enigszins makkelijk te maken kan je de moeilijkheidsgraad aanpassen, zodat de tegenstander alleen maar simpele technieken gebruikt. Maar eigenlijk zou dit natuurlijk niet nodig moeten zijn.

Geen licht aan het einde van de tunnel

Er valt helaas nog meer te zeuren. Zo is het publiek tijdens de game erg mild en is er weinig reactie op wat er gebeurt op de baan. De tennissers zelf hebben maar twee animaties voor hun pauze die elke wedstrijd weer terugkomen en hetzelfde gebrek aan animaties vind je ook terug tijdens het juichen. Dit zou een klein punt zijn als de basis van de game goed was, maar aangezien dat niet het geval is, vallen dit soort zaken nog meer op. De game ondersteunt lokale multiplayer in een single of double format, maar waarom zou je nog meer mensen betrekken bij jouw ergernissen aan de game?