Tim Colman | dinsdag 17 Sep 2024, 20:16

Rondsneaken in een Star Wars-omgeving en samenwerken met bad guys? Check dan Star Wars Outlaws!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Voor Star Wars-fans met een lange staat van dienst is Star Wars: Outlaws meer dan alleen een game - het is een open uitnodiging om een duik te nemen in een sterrenstelsel ver, ver weg. Ubisofts gewaagde kijk op een open Star Wars-game heeft veel nieuwsgierigheid en verwachtingen gewekt en als fan van zowel Star Wars als open-wereldgames kon ik niet wachten om te zien of ze in het opzet geslaagd zijn.

To Boldly Go?

Je speelt als Kay Vess, een charmante en vastberaden schurk met haar eigen demonen uit het verleden en aspiraties voor de toekomst. Het verhaal begint met een mislukte overval waardoor Kay op de vlucht slaat voor het Empire, samen met haar lieve buitenaardse metgezel Nix. De start van de game neemt een goed tempo en gooit je van de ene in de andere situatie voor je zelf goed weet waar dit nu allemaal naartoe gaat. Dit zet de toon voor een snel ruimteavontuur vol verkenning, ontmoetingen met beruchte syndicaten en gespannen confrontaties met Stormtroopers.

De game ademt fan service. De omgevingen, personages en verwijzingen naar de geliefde franchise voelen liefdevol gemaakt en brengen het universum waarmee zo velen van ons zijn opgegroeid echt tot leven. De dialogen, vol met bekende zinnen en iconische geluidseffecten, zorgen voor een extra laag van immersie. Voor een Star Wars-fan heeft deze game een weerklank die mensen buiten het fandom (en voor sommigen ook wel binnen het fandom) misschien niet helemaal kunnen waarderen.

Visueel gezien is Star Wars Outlaws een indrukwekkende showcase voor de Xbox Series X. Ubisoft heeft uitstekend werk geleverd met het vastleggen van de esthetiek van het Star Wars-universum en het spelen op de Series X zorgt voor vloeiende prestaties en een hoge natuurgetrouwheid. Toch duiken er af en toe visuele haperingen op, vooral tijdens intense actiescènes of tijdens het navigeren door complexe omgevingen. Deze kleine haperingen zijn niet spelonderbrekend, maar doen wel een beetje afbreuk aan de verder gepolijste presentatie.

Het geluidsontwerp is, niet verrassend, van topklasse. Van het iconische gezoem van lichtzwaarden tot de pew-pew van blasters, elk auditief detail voelt aan als een knipoog naar de Star Wars-films. De soundtrack van de game is gebaseerd op de klassieke composities van John Williams en voegt daar originele nummers aan toe die naadloos in het universum passen. Het stemacteerwerk is ook sterk, met Kay's personage dat tot leven wordt gebracht door een getalenteerde cast die haar mix van humor en kwetsbaarheid perfect weet te vangen.

Sfeer opsnuiven en droids zoeken

De sfeer in Star Wars: Outlaws blinkt uit in het oproepen van nostalgie, terwijl het toch nieuwe paden inslaat. Het is het soort spel dat je het gevoel geeft dat je op een filmset stapt en deelneemt aan een van je favoriete Star Wars-momenten. Van de stoffige straten van Tatooine tot de bruisende ruimtehavens vol buitenaardse handelaars, de locaties voelen aan als ware verlengstukken van de Star Wars-wereld die we kennen en waar we van houden.

Maar hoewel deze omgevingen visueel prachtig zijn, missen ze soms de diepte die nodig is om aan te voelen als echte, levende werelden. Je beweegt je in feite door veredelde decors - mooi om naar te kijken, maar oppervlakkig qua interactiviteit. Planeten en steden zijn meer ontworpen als achtergrond voor de actie dan als volledig meeslepende ruimtes. Desondanks biedt de game genoeg momenten die bij fans herkenning oproepen, zoals het zien van bekende locaties of het horen van een streepje uit de score van John Williams. Hoewel deze momenten soms oppervlakkig zijn, hielden ze me betrokken en grijnsde ik het grootste deel van de reis.

Het factiemechanisme voegt dan weer wel de nodige diepgang en besluitvorming toe aan de open-wereldervaring. Tijdens het spel werkt Kay samen met verschillende facties, waaronder de Shiga Clan, Crimson Dawn, het Hutt Cartel en het Pyke Syndicate. Daar lopen zowel de Rebel Alliance als het Empire nog lekker doorheen. Je keuzes en acties hebben direct invloed op je positie bij deze groepen. Als je de kant van de ene factie kiest, kun je exclusieve missies of beloningen vrijspelen. Als je de andere factie boos maakt, kan dat leiden tot vijandige ontmoetingen of zelfs premiejagers die achter je aan worden gestuurd. Dit reputatiesysteem stimuleert spelers om goed na te denken over hun loyaliteiten, omdat het van invloed is op alles, van de prijs van uitrusting tot de beschikbaarheid van missies. Het voegt een dynamisch gevoel toe aan de wereld, waarbij je acties tastbare gevolgen hebben, en het geeft de game meer herspeelbaarheid terwijl je door het gevaarlijke politieke landschap van de Melkweg navigeert.

Eerst schieten is de boodschap

In de kern combineert Outlaws elementen uit verschillende andere open-wereldgames en leent het mechanieken uit bekende titels als The Witcher 3, Red Dead Redemption 2 en Watch Dogs. De game legt de nadruk op stealth en moedigt spelers aan om langs vijanden te sluipen, detectie te vermijden en Nix zoveel mogelijk in te zetten om afleiding te zoeken of toegang te krijgen tot afgesloten gebieden. In het begin voelen de stealth-mechanismen lonend. Het heeft iets onmiskenbaar bevredigends om Stormtroopers te slim af te zijn en belangrijke voorwerpen te stelen zonder alarm te slaan.

Maar het is snel een beetje veel van hetzelfde. Het repetitieve karakter van deze stealth-secties begint na een tijdje echt wel te vervelen. Missies volgen meestal hetzelfde patroon: sluip vijandelijke kampen binnen, vind een belangrijk voorwerp of persoon en sluip weer naar buiten. De aanvankelijke spanning van het omzeilen van checkpoints of het stilletjes uitschakelen van keizerlijke officieren wordt naarmate de game vordert gewoon een vervelend karweitje.

De gevechten doen het iets beter, met een mix van vuurgevechten met blasters en tactisch granaatgebruik. Kay's blaster is leuk om te hanteren en haar mogelijkheid om wapens te wisselen en te upgraden houdt gevechten interessant. Toch verleggen de gevechten geen grenzen en voelen ze soms te makkelijk aan om uit te buiten, vooral wanneer Kay vanachter dekking met bijna perfecte nauwkeurigheid blind kan schieten. Hoewel de vuurgevechten de energieke, chaotische sfeer van Star Wars ademen, bieden ze niet dezelfde diepte of intensiteit als in andere topgames.

Snel door de Kessel run

Star Wars Outlaws introduceert meerdere manieren om te reizen, waaronder Speeders voor reizen op de planeten zelf en Kay's ruimteschip (met hyperdrive) voor interplanetaire verkenning. De Speeder is een hoogtepunt, waarmee je door woestijnlandschappen en besneeuwde bergen kunt zoeven in een opwindende roes van wind en snelheid. Je kunt de speeder ook zelf aanpassen, wat het geheel een persoonlijk tintje geeft.

Gevechten in de ruimte en verkenning spelen ook een belangrijke rol, en hoewel de ruimtesecties visueel prachtig zijn, missen ze een zekere complexiteit om echt op te vallen. Je komt ruimtegevechten, puinvelden en asteroïdenclusters tegen, die allemaal prachtig zijn om naar te kijken. Maar afgezien van de oppervlakkige aantrekkingskracht voelen de ruimtesegmenten niet zo indrukwekkend of vernieuwend als ze hadden kunnen zijn. Het is een gemiste kans om diepere systemen voor ruimtehandel of factiereputatie te creëren die lagen aan de ervaring hadden kunnen toevoegen. Desalniettemin is het gevoel van door de ruimte zoeven, lasers afvuren en vijanden ontvluchten een typische Star Wars-ervaring die moeilijk te evenaren is.

Nix, je enige hoop

Hoewel Outlaws zijn gebreken heeft, is de relatie tussen Kay en Nix een van de sterkste elementen. Nix is niet alleen een charmante metgezel, maar ook een integraal onderdeel van de gameplay. Hij kan zich door ventilatiegaten wurmen, schakelaars activeren en vijanden afleiden, waardoor hij van onschatbare waarde is tijdens overvallen. Ubisofts oog voor detail in deze dynamiek is indrukwekkend en het creëert een band tussen speler en metgezel die oprecht aanvoelt.

Bovendien is Nix niet alleen handig tijdens de confrontaties, maar zorgt ook voor leuke momenten met Kay, zoals het delen van voedsel op een buitenaardse markt of snel wat spelen tijdens twee stealth stukken door. Naarmate Kay's personage gedurende het verhaal groeit, groeit ook haar band met Nix en deze band is een van de mooiste aspecten van het verhaal.