Dorian de la Fosse | donderdag 20 Jun 2024, 7:53

Lees hier de review van het laatste werk van Akira Toriyama.

Zoon van de duivel

Sand Land speelt zich af op Aarde, waar de mensheid verantwoordelijk is voor de totale vernietiging van de planeet. Na de oorlog was er niets anders dan zand en woestijn over en dat is het toneel voor deze game. Naast mensen wordt de nieuwe Aarde ook bewoond door demonen, en jij kruipt in de huid van Beelzebub, de zoon van de demonenkoning Lucifer. De demonen besteden hun tijd aan het beroven van de mensen die water transporteren naar de diverse legerbasissen die de woestijn kent. Dus om te zeggen dat de demonen en de mensen elkaar niet liggen is een understatement. Toch is het een menselijke sheriff, genaamd Rao, die de stoute schoenen aantrekt en Beelzebub benadert om zijn hulp te vragen. In tegenstelling tot het overgebleven Koninklijke Leger, lijden de mensen onder het tekort aan water en voedsel en volgens nieuwe geruchten is er een waterbron in het zuiden die dat probleem op kan lossen. Met het akkoord van Lucifer vertrekken Beelzebub, Sheriff Rao en Thief, een onderdaan van de demonenkoning, richting het zuiden om de bron te vinden. Kort na hun vertrek komen ze in aanraking met Ann, een jonge vrouw die een erg getalenteerde monteur is. Met vier man sterk (vijf als je de tank meetelt) gaan ze op een groot avontuur die de toekomst van Sand Land kan beïnvloeden.

Stijlvol bruin

Bij een naam als Sand Land denk je natuurlijk aan gebieden die overwegend bruingeel in kleur zijn. Denk bijvoorbeeld aan zand, rotsen en grotten. Dit is uiteraard ook het geval in deze game, maar toch weet ontwikkelaar ILCA de kleurrijke personages uit het brein van Akira Toriyama goed in beeld te brengen. Niet alleen dat, de algehele presentatie van de game is geweldig. De anime-stijl werkt goed voor de 3D-omgevingen en zorgen er ook voor dat alles van het scherm spat. Daarnaast is er ook veel tijd besteed aan het geluid van de game. Je kunt kiezen voor de originele Japanse stemmen, maar ook de Engelse stemmen zijn degelijk gedaan. Geluidseffecten, muziek en stemwerk zijn allemaal van erg hoog niveau en dat siert de game.

Wat bij mij iets minder in de smaak viel was hoe standaard en volgens het boekje een groot gedeelte van de gameplay is. Begrijp me niet verkeerd, Sand Land is zeker een goede game, maar op den duur kan de game wat langdradig worden. Dit komt voornamelijk door zaken als fetch quests, of torens die je moet activeren om icoontjes op de kaart te zien. Het is een bewezen formule voor open wereld games, maar het voelt ook allemaal wat standaard en veilig. Het verhaal is gelukkig wel goed, met een focus op Beelzebub in de eerste helft en een focus op zijn familie in de tweede helft van de game. Dit is leuk gedaan en ook zeker een reden om de game te blijven spelen.

Conclusie

Sand Land doet veel dingen goed, maar is niet perfect. Audiovisueel gezien is de game een waar pareltje en het verhaal is erg sterk. Maar uiteindelijk valt ook deze game terug in de grind van het open wereld genre. Dit is een bewezen formule en daardoor ook populair bij velen, maar het kan er wel voor zorgen dat de game wat langdradig aan gaat voelen. Ondanks dat kan ik Sand Land iedereen aanbevelen.