Dorian de la Fosse | maandag 14 Apr 2025, 21:26

Lees hier de review van deze langverwachte game!

De Monster Hunter serie bestaat al heel lang. De games zagen het levenslicht op de PSP, waar ze bekend stonden om de degelijke moeilijkheidsgraad en de enorme monsters die je moest vellen. De serie is ver gekomen sinds die tijd en is inmiddels op meerdere platformen verschenen, maar de games braken wereldwijd pas echt goed door met de release van Monster Hunter World in 2018. Deze game werd toegankelijker voor nieuwe spelers, waardoor de games ook onder minder hardcore spelers geliefd werd. In 2021 mochten we Monster Hunter Rise verwelkomen. Deze game bracht nog wat nieuwe dingen naar de serie, zoals een mount. Nu, in 2025, is het eindelijk tijd voor de nieuwste game in de reeks: Monster Hunter Wilds.

Prachtig Wild

Voor veteranen in de serie is Monster Hunter Wilds even wennen. Verhaalvertelling speelt namelijk een belangrijke rol in deze game, wat vanaf het begin al direct merkbaar is. Het verhaal van deze game brengt je naar de Forbidden Lands. Een aantal jaar geleden heeft een expeditieteam een jongen gevonden aan de rand van de Forbidden Lands. Jouw expeditie team reist af naar dit onbekende gebied om de jongen – genaamd Nata – terug te brengen naar zijn volk en het monster dat zijn volk heeft opgejaagd te vinden.

Al deze informatie wordt gepresenteerd in de vorm van een cutscene. Direct daarna neem je plaats op de nieuwe mounts die in deze game worden geïntroduceerd: de Seikret (zeg: Seekret). Op de rug van deze Monster Hunter Chocobo navigeer je door een woestijn waar je een afwisseling krijgt tussen een hoge snelheid achtervolging en filmische momenten. Het is duidelijk dat Capcom veel aandacht heeft besteed aan het grafische aspect van de game en dit betaalt zich dubbel en dwars terug. Na ongeveer tien minuten aan cutscenes en filmische achtervolgingen (en de tijd die je nodig hebt om jouw personage te creëren) mag je eindelijk aan de slag met het jagen op jouw eerste monster.

Keuzes voor het wild

De vernieuwingen stoppen niet alleen bij de mount. Het is in dit deel mogelijk om twee wapens bij je te dragen en te wisselen wanneer jij wil door op de rechter D-pad knop te drukken. Niet alleen een extra wapen, maar ook extra items worden opgeslagen in de zakken van jouw Seikret. Daarnaast is er afscheid genomen van het startdorp. In vorige games was er altijd een dorp van waaruit je missies en een kaart kon selecteren om jouw jachten op te voltooien. In Monster Hunter Wilds heb je de beschikking over een open wereld. Er zijn nog wel dorpen aanwezig, maar deze zijn naadloos geïntegreerd in de spelwereld. Hierdoor heb je nog steeds meerdere veilige havens in de wereld, maar ben je vrij om te komen en gaan. Missies worden geaccepteerd bij jouw handler die ook op haar eigen Seikret met jou meereist door de Forbidden Lands.

Bij een nieuwe Monster Hunter horen uiteraard ook nieuwe monsters en op dat vlak is er niet veel te klagen. Liefhebbers van de serie zullen ook blij zijn om te weten dat er een aantal klassieke monsters in de game zitten en door middel van regelmatige updates zal Capcom steeds meer oude en potentieel nieuwe monsters toevoegen. Er zijn ook nieuwe varianten van wapens en pantsers te verkrijgen, uiteraard gebaseerd op de nieuwe beesten, maar wederom is er geen nieuw wapentype toegevoegd. Voor mij niet zo zeer een probleem, maar ik kan me voorstellen dat gamers inmiddels wel toe zijn aan een nieuwe manier om te jagen.

Wilde jachten

Zoals de naam al weggeeft draait Monster Hunter Wilds om het jagen op monsters. Deze zijn vaak veel groter en sterker dan jij en dat zorgt ervoor dat je niet hersenloos om je heen kunt hakken, want daar win je geen gevechten mee. In plaats daarvan is het belangrijk om de aanvalspatronen van de monsters te herkennen, jouw wapens goed te beheersen en gebruik te maken van de vaardigheden die jouw pantsers en voorwerpen kunnen bieden. Dat klinkt hardcore, maar zeker in Monster Hunter Wilds valt het reuze mee. Je hebt tegenwoordig standaard een Palico – een antropomorfische kat – bij je die jou helpt tijdens gevechten. Daarnaast kan je door een paar knoppen in te drukken snel hulp inschakelen van zowel andere spelers als een ploegje AI-kompanen waardoor je binnen minuten met meerdere spelers los kunt gaan op jouw tegenstanders. Daarnaast kan je nu ook de monsters verwonden. Door de linkertrigger ingedrukt te houden kan je zien waar de wonden zich bevinden en met een welgeplaatste klap doe je in één keer enorm veel schade door de wonden te vernietigen. Dit maakt de game een stuk toegankelijker dan de voorgaande games in de reeks wat weer nieuwe spelers trekt. Voor mij persoonlijk doet dit wel een klein beetje af aan de ervaring – sprekende als veteraan – maar dit is niet storend genoeg om te zorgen voor een afwaardering van het cijfer.

Los van de gameplay is ook het audiovisuele aspect van de game dik in orde. Het stemwerk is degelijk en de geluidseffecten zijn goed. Op visueel vlak is de game een waar pareltje. Alle gebieden die je bezoekt in Monster Hunter Wilds hebben hun eigen smoel. Zo ga je van een woestijn naar een jungle waar je direct een verschil ziet tussen de omgevingen en de wezens die er rondlopen. Maar wat de game helemaal laat schijnen zijn de verschillende weerseffecten die plaats kunnen vinden in de gebieden. Zo kan je tijdens het rennen door de woestijn terechtkomen in een bliksemstorm die het hele gebied treft. Dit zorgt niet alleen voor gevaarlijke taferelen in de wereld maar ook voor de komst van andere, nog sterkere monsters. Hoe dynamisch het weer daadwerkelijk is weet ik niet, maar het is een hele gave toevoeging.

Conclusie

Monster Hunter Wilds borduurt niet zomaar voort op de bewezen formule. Er zijn nieuwe toevoegingen die de game een stuk toegankelijker maken, wat potentieel nieuwe spelers trekt. Na zo’n 21 uur bereik je de credits, maar dit is slechts het begin van jouw reis. Er valt nog genoeg te beleven in de Forbidden Lands lang na het zien van het einde en ik kan geen betere game verzinnen om je tijd in te investeren.