Joeri Tits | zondag 6 Okt 2019, 13:53
GreedFall is een omvangrijke RPG voor de Xbox One, van de Franse studio Spiders.
Gespeeld op Xbox One
Fans van Catan, opgelet! Beu om altijd maar dezelfde grondstoffen zoals hout of wol te oogsten? Dan kan je vanaf nu ook koloniseren op het magische eiland Teer Fradee in GreedFall.
In het speel speel je het zelfaangemaakte personage De Sardet. Je kiest zelf of je hiervan een man of een vrouw maakt; ik heb gekozen om er een mijnheer De Sardet van te maken. Samen met je neef ga je op missie naar het eiland Teer Fradee, een magisch eiland dat een oplossing zou bieden tegen de epidemieziekte Malichor. Echter blijkt al snel dat Teer Fradee het Ibiza uit de middeleeuwen is. Er zijn namelijk verschillende fracties die hun graantje van dat vruchtbare eiland willen meepikken. En natuurlijk heb je ook nog de lokale bevolking, die de indringers niet graag zien komen.
Zoals we dat gewend zijn met een RPG, kan je in het begin je personage aanmaken en kiezen tussen verschillende mogelijkheden. In beginsel heb je de keuze tussen Skills, Attributes en Talents. Grotendeels bepaal je hierbij of je een sterker personage hebt in gevechten of één die meer mogelijkheden heeft tijdens gesprekken. Vooral dat laatste vond ik interessant in het spel. Eén van de belangrijkste zaken van de game is namelijk relaties onderhouden. Zowel met de fracties die je gaat tegenkomen, de lokale bevolking, als je eigen groep. Je kan namelijk steeds twee crewleden meenemen op missie. Dit start bij Kurt, een trainer die jouw alles geleerd heeft, maar eindigt bij leden van verschillende fracties. Omdat elke helper zijn eigen nut heeft, kan je steeds wisselen tussen de missies door en dat is best handig. Je doet dus ook maar beter je uiterste best om deze relaties te onderhouden. Je vrienden vragen namelijk af en toe ook wat van je en je kan natuurlijk hun quest niet eeuwig laten liggen. In het slechtste geval verlaten ze zelfs je groepje. In het beste geval voel je je precies Frodo & en zijn fellowship.
Natuurlijk zijn deze sociale keuzes niet de enige die je moet maken. Je zal meermaals je hoofd breken op hoe je nu precies je karakter verder wilt ontwikkelen. Skills, attributes en talent kennen een eigen skillthree. Je kan natuurlijk niet alles tegelijkertijd ontgrendelen, waardoor de keuzes echt wel belangrijk zijn. Daarom niet zozeer enkel voor jezelf qua kracht of mogelijkheden, maar voornamelijk op het charisma dat je uitstraalt naar anderen. Ik heb het nu niet geprobeerd, maar ik heb bijvoorbeeld voldoende ingezet op charisma. Hierdoor leek het mij vaak dat ik gesprekken naar mijn hand kon zetten en vertrouwen kon winnen. Alsof dat niet genoeg is, kan je ook je crew verbeteren en aanpassen zodat ze je nog beter kunnen aanvullen.
Doordat sterke banden creeëren zo'n belangrijk aspect van het game is, is geen enkele missie overbodig. Waar de hoofdmissies voornamelijk gaan over je zoektocht naar het levensreddende medicijn, gaan de zij-missies over je relaties, die je soms door het voltooien van een hoofdmissie wat verwaarloosd hebt.
Gelukkig moet er niet enkel gepraat worden, maar mag er ook af en toe gevochten worden. Ook hier bepaalt die verdomde skilltree veel. Met wat magie kan je bijvoorbeeld je vijand even vastzetten, wat natuurlijk handig is als je met een paar dient af te rekenen. Het lijkt in het begin niet zo, maar er zit vrij veel diepgang in het vechtsysteem. Echt veel uitleg krijg je hier niet over en dat is wat jammer, want er bestaat nochtans een vrij dikke codex aan informatie over alles wat je kan vrijspelen of tegenkomen.
Voor RPG-liefhebbers is er dus voldoende diepgang om te spreken van een sterke titel. Helaas zijn er wel wat problemen die wat de pret wat drukken. Zo doet de camera wel meer dan eens vreemd. Toch storen mij vooral de vele grafische bugs of de onafgewerkte aspecten. Je speelt zo'n RPG namelijk tientallen uren en vroeg of laat ga je je hieraan storen. Grootste voorbeelden hiervan zijn de gebrekkige mondanimaties en de recyclage van locaties. Daarnaast zijn er nogal wat grafische verschillen te ontdekken. Sommige locaties zien er mooi uit, sommige wat minder, en anderen voelen zelfs wat gedateerd aan. Wel moet ik erbij zeggen dat ik dit game uitzonderlijk op een normale Xbox One gespeeld heb. Deze conclusie gaat dus zeer waarschijnlijk niet op voor gamers die het spelen op Xbox One X.
Iets flauws waar ik me persoonlijk ook erg aan gestoord heb, is dat wanneer je een vol koffertje tegenkomt, er dezelfde gloed uitkomt die we kennen van Assassin's Creed (wanneer je een koffer of kistje met inhoud tegenkomt). Greedfall heeft qua opzet al erg veel weg van Assassin's Creed en door zulke zaken helemaal hetzelfde over te nemen, wordt dit gevoel alleen maar versterkt. Voor het overige kent het spel nog enkele kleine bugs, maar deze hebben mij nooit gestoord, laat staan dat het voor echte vastlopers heeft gezorgd. Spiders heeft echter al aangegeven een patch uit te brengen om deze toch zoveel mogelijk eruit te halen.
GreedFall is een game geworden met een gigantische diepgang, dat zich niet enkel beperkt tot het ontwikkelen van je karakter. Je gaat compromissen moeten sluiten en oplossingen moeten zoeken om vriend en vijand te onderhouden. Hierdoor voelt geen enkele missie als overbodig aan en dat is tegenwoordig al een gigantisch pluspunt. Door de vele bugs, gerycleerde omgevingen en misschien net wat té veel diepgang is het echter geen game voor iedereen. RPG-liefhebbers daarentegen hoeven niet te twijfelen en halen een sfeervolle, interessante en diepgaande titel binnen die volledig past binnen het genre.
Best nette review. Blij met mijn aankoop, gek op dit soort titels. Zeker nu er nog totaal niets bekend is met een remake waar ik zolang al naar verlang. Hij is zelfs nog niet eens aangekondigd, maar hoop zo dat er een remake komt van Divinity II - Dragonknight Saga. Toch bijzonder hoe deze ontwikkelaar steeds beter lijkt te worden, ook al gaat het best langzaam.