Dorian de la Fosse | maandag 14 Okt 2024, 14:08

Een nieuwe Budokai Tenkaichi game? Lees hier de review.

Gespeeld op Xbox Series X en S. Alleen beschikbaar voor Xbox Series X/S.

Er zijn van die tv-programma’s die je jouw hele leven bijblijven. Voor mij is één daarvan Dragon Ball Z. Deze serie, waarvan ik pas jaren later ontdekte dat dit een vervolg was op het originele Dragon Ball, werd uitgezonden op verschillende zenders en de agenda’s van mijn broer en die van mij werden hierop ingevuld. Samen zaten we voor de buis te kijken naar iconische momenten, zoals Goku die er tien afleveringen over doet om een Spirit Bomb op Frieza te gooien en hem daar nog niet mee weet te verslaan of Majin Buu die iedereen verandert in zoetigheid. Maar ook vooral de felgekleurde, over de top, aanvallen die hele gebieden in het as legden. Dit hebben we menig keren gerepliceerd in verschillende Dragon Ball games, maar weinig van die games kwamen zo dichtbij als de Budokai Tenkaichi-serie. Na zeventien lange jaren mogen we eindelijk genieten van het volgende deel in de serie.

Sparking over de hele wereld

Hier in het westen kan het vreemd zijn om een game met de naam Sparking! als vervolg op Budokai Tenkaichi uit te brengen. In Japan heet deze serie echter de Sparking!-serie en vanaf heden wordt dit wereldwijd rechtgetrokken. Een omgekeerde Resident Evil/Biohazard situatie dus. In Sparking! Zero vinden de gevechten plaats in een 3D arena, net als zijn voorgangers, waardoor je veel bewegingsvrijheid hebt. Maar vergis je niet, het gaat hier om een vechtspel. Dit betekent dus strakke controls, een camera die continu gericht is op de tegenstander en beeldvullende aanvallen.

Sparking! Zero heeft een aantal modi en de meest in het oog springende is natuurlijk de verhaalmodus. Hier speel je met één van de Z-Fighters een reeks aan gevechten die worden aangevuld door filmpjes en afbeeldingen om het hele verhaal van Dragon Ball Z en Super uit de doeken te doen. Grote afwezigen hierbij zijn de originele Dragon Ball en de GT-serie. Als eerste speel je uiteraard met Goku en na zijn campagne van acht uurtjes, of tussendoor als je Goku zat bent kan je wisselen naar andere personages waarvan je de verhaalmodus hebt geopend. Denk aan Gohan en Vegeta, maar ook antagonisten als Frieza en Goku Black. Leuk hieraan is dat ze de gaten in het verhaal opvullen. Met Goku vecht je op Namek bijvoorbeeld niet tegen Recoome van de Ginyu Force, maar als Vegeta weer wel. Ook een leuke toevoeging zijn de afwijkende paden. Als fan van de serie weet je dat Cell verslagen wordt door Super Saiyan 2 Gohan, maar wat nou als Goku hem al verslaat? Er zitten veel van dit soort situaties in de game die weer leiden naar nieuwe gevechten en afwijkende verhaallijnen waar ook weer andere beloningen aan zijn gekoppeld.

Wel of niet Super

Het draait natuurlijk niet allemaal om de verhaalmodus. Zoals we gewend zijn kunnen we ook weer onze eigen toernooien en 1-op-1 gevechten opzetten. Er zijn zoveel instellingen te kiezen dat er voor ieder wat wils is en deze creaties zijn ook te delen met de online gemeenschap. Zo kan je er bijvoorbeeld voor kiezen om geen personages uit Dragon Ball Super toe te laten. Dit is een leuke toevoeging, maar deze reeks aan spellen is vooral populair geworden door de mogelijkheid om samen op de bank te spelen. De ontwikkelaar weet dit en daarom is dit ook mogelijk. Maar het is ook fijn om jouw vaardigheden te testen tegen mensen op het internet. Dat kan erg versoberend werken, aangezien de verhaalmodus je nooit echt uitdaagt. Er zijn namelijk bepaalde speciale vaardigheden, vooral op verdedigend gebied, die je kunt gebruiken om jouw personage te beschermen, maar dit is niet echt nodig tijdens jouw solo sessies. Hoe anders is dat tegen menselijke spelers. Ik ben allerminst een professionele gamer, maar ik dacht de game wel aardig onder de knie te hebben. Na drie matches was het voor mij terug naar de trainingsmodus om perfect te leren verdedigen. Daarna ging het beter. Maar ondanks de online mogelijkheden zal ik de game het meest spelen met vrienden op de bank en de game leent zich daar perfect voor.

Is dit dan de ultieme Dragon Ball game? Die beslissing is persoonlijk, maar voor mij komt het wel in de buurt. Ik hou van de vrijheid die de Xenoverse-games mij geven en ook de strakke BlazBlue gameplay van FighterZ gaf me een warm gevoel van binnen, maar er is toch iets speciaals aan de Sparking!-reeks. De gevechten geven echt het gevoel dat je een aflevering van de anime aan het spelen bent. De grafische pracht en praal, lichteffecten en vernietigbare onderdelen van de levels dragen hier allemaal aan bij. Ook het stemwerk is weer top, zoals in vrijwel elke moderne Dragon Ball game, en de geluidseffecten en muziek bespelen jouw gehoorgangen op een plezierige wijze. Het is niet allemaal top, want er zijn 180 personages beschikbaar maar hiervan zijn er 25 verschillende Goku’s en 20 Vegeta’s die allemaal net iets anders zijn. Ook is het menu wat traag. Deze is volledig geanimeerd, met Goku die een bezoek brengt aan al zijn vrienden welke allemaal zijn verdeeld over verschillende opties in het menu. Maar juist doordat Goku heen en weer reist oogt het traag en niet vloeiend.