Tim Colman | donderdag 28 Nov 2024, 23:41

De Dragon Age-franchise van Bioware is weer terug met Dragon Age: The Veilguard!

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Meeslepend verhaal doordrenkt van lore
  • Dynamische gevechtsmechanismen
  • Visueel verbluffende omgevingen
  • Weinig variatie in vijanden
  • Langere vechtsessies wel eens té intens
  • Pacing issues door te veel stappen in missies

Gespeeld op Xbox Series X. Alleen beschikbaar op Xbox Series S/X.

Met Dragon Age: The Veilguard keren we terug naar Thedas, de geliefde fantasy-setting van BioWare's gevierde RPG-serie. Dit nieuwste deel weeft een ingewikkeld verhaal dat een brug slaat tussen oude verhalen uit het universum en nieuwe conflicten. Voor fans die staan te popelen om de mysteries van de Fade te verkennen en de strijd aan te gaan met de krachten die de Veil bedreigen biedt de game een ervaring die enorm rijk is aan verhaal en sfeer. De makers stonden voor de monumentale uitdaging om de erfenis van Dragon Age: Origins en Inquisition te evenaren. Opmerkelijk genoeg voldoet het niet alleen aan de verwachtingen, maar herdefinieert het ze ook, met een adembenemende ervaring die de lat voor RPG's op Xbox een pak hoger legt.

REVIEW

Gravitas by Bioware

Vanaf de eerste momenten straalt The Veilguard een gevoel van ernst uit: Bioware zet meteen een serieuze toon. The Veilguard speelt zich tien jaar na Dragon Age: Inquisition af en dompelt spelers meteen onder in het meeslepende verhaal. Het verhaal begint met de mysterieuze elfengod Solas, nu de Dread Wolf, die de Veil wil vernietigen - de barrière die Thedas scheidt van het chaotische Fade. De inzet is enorm: als Solas slaagt, zal een stortvloed van demonen en chaos de wereld verwoesten.

Je stapt in de schoenen van Rook, een nieuw hoofdpersonage met een ingewikkeld achtergrondverhaal dat is vormgegeven met behulp van een diepgaande character creator. De reis van Rook voelt persoonlijk en heroïsch, ondersteund door dynamische keuzes die door de gebeurtenissen in de game heen kabbelen. Van de met regen doordrenkte straten van Minrathous tot de groene diepten van Arlathan Forest, elke omgeving bruist van leven, emotie en gevaar. Bekende groepen zoals de Tempeliers, magiërs en de raadselachtige Qunari keren terug, maar het is de manier waarop de game nieuwe elementen introduceert, zoals de Veilguards zelf, die een frisse wind laten waaien door de legendarische serie.

Minder bezigheidstherapie

Een van de opvallendste kenmerken van de game is de wereldstructuur. In navolging van de missiegerichte aanpak van Mass Effect kiest The Veilguard voor uitgestrekte, onderling verbonden zones in plaats van een volledig open wereld. Elke regio zit boordevol zinvolle missies, omgevingspuzzels en lore-rijke details. Gebieden zoals de bruisende stad Treviso of de door oorlog verscheurde Hossberg Wetlands zitten boordevol mogelijkheden om op verkenning te gaan en geheimen te ontdekken, die allemaal verbonden zijn aan facties waarmee je een bondgenootschap kunt sluiten.

De zones zijn compact genoeg om de overdaad van Inquisition's fetch quests te vermijden, maar toch uitgebreid genoeg om verkenning aan te moedigen. Snel reizen is gemakkelijk toegankelijk, zodat je naadloos van het ene doel naar het andere kunt reizen. The Veilguard weet een balans te vinden tussen z’n main story en zijmissies en biedt spelers een breed scala aan activiteiten. Missies kunnen wel eens opgevuld aanvoelen met een stap of twee teveel om tot het einde te geraken. Verkenning is het hoogtepunt van de game, met verborgen schatten, codices vol verhalen en Fade-anomalieën verspreid over de wereld. Het tempo van het hoofdverhaal hapert echter af en toe, vooral in het midden van de game. Bepaalde missies voelen te langdradig aan, waardoor de urgentie van het verhaal afneemt.

Met vrienden geraak je verder

BioWare heeft de RPG-mechanica verfijnd om toegankelijkheid en diepgang in balans te brengen. Voor Rook kun je kiezen uit drie hoofdklassen - Warrior, Rogue of Mage - en je verder specialiseren via een uitgebreide skill tree. In tegenstelling tot eerdere delen omarmt The Veilguard een actiegericht gevechtssysteem dat doet denken aan Mass Effect, waarbij realtime aanvallen, pareren en combo's centraal staan.

Gevechten op Xbox voelen vloeiend en responsief aan, waarbij de haptische effecten van de controller de feedback van elk gevecht versterken. Statuseffecten, vijandelijke schilden en pantsermechanismen voegen lagen strategie toe en moedigen spelers aan om vaardigheden te mixen en zwakke punten uit te buiten. Hoewel het vechtsysteem dynamisch is, kan het door een beperkte variatie in vijandtypes na verloop van tijd repetitief aanvoelen. In langere gevechtssecties dan weer kan de intensiteit vermoeiend worden, vooral wanneer je te maken hebt met grote groepen vijanden of herhalende confrontaties.

Metgezellen, een kenmerk van BioWare-games, zijn belangrijker dan ooit. Elk van hen heeft unieke vaardigheden die je speelstijl aanvullen en hun “Bond”-systeem biedt stimulansen om ze dicht bij je te houden. Door de banden aan te halen, speel je niet alleen nieuwe vaardigheden vrij, maar wordt ook hun loyaliteit versterkt en de emotionele beloning van het verhaal verrijkt. De ensemblecast van The Veilguard kan zich meten met de beste in de geschiedenis van BioWare. Personages als de stoïcijnse professor Emmerich, de charmante schurk Lucanis en de vurige Taash zorgen voor diversiteit en diepgang in je groep. Het schrijfwerk is scherper dan ooit en weet humor, drama en momenten van stille introspectie met elkaar in evenwicht te brengen.

Romantische opties zijn aanwezig maar genuanceerd, gericht op emotionele connecties in plaats van een checklist van flirterige dialogen. Terwijl relaties zich ontwikkelen, reageren personages dynamisch op je keuzes, waardoor een gevoel van kameraadschap en intimiteit ontstaat dat maar weinig RPG's bereiken.

Groepen (factions) spelen een centrale rol in het vormgeven van de wereld van The Veilguard. Het voltooien van quests en het helpen van facties heeft direct invloed op hun kracht en jouw toegang tot grondstoffen, wat cruciaal wordt tijdens de climactische momenten van het spel. Of je je nu aansluit bij de necromantische Mourn Watchers of de vrijheidslievende Trevisans helpt, je beslissingen wegen zwaar. Bovendien worden de keuzes van de speler uitgebreid naar cruciale momenten in het verhaal, waardoor je vaak moet worstelen met morele ambiguïteit. Dit zijn geen simpele 'goed tegen kwaad'-beslissingen, maar gelaagde dilemma's die de complexiteit van Thedas en haar inwoners blootleggen.

Geen draak

Visueel is The Veilguard een triomf. BioWare gebruikt dit keer een meer gestileerde esthetiek en geeft alles een filmische kwaliteit, van weidse landschappen tot intieme interacties tussen personages. Op Xbox Series X draait de game vloeiend in 4K met HDR, waardoor elke gouden zonnestraal en elk schaduwrijk hoekje van het door Blight geteisterde land een lust voor het oog is.

De belichting verdient een speciale vermelding. Het verlicht niet alleen, het vertelt. Van de koude, flikkerende fakkels van een vergeten necropolis tot de gloeiende sporen van een corrupt moeras, licht en kleur versterken de sfeer van de game. In combinatie met uitzonderlijke animaties en een levendige kunststijl levert The Veilguard momenten op die aanvoelen alsof je door een geanimeerd meesterwerk speelt.

Conclusie

Dragon Age: The Veilguard is een triomfantelijke terugkeer voor BioWare, waarmee het bedrijf zijn positie als leider op het gebied van verhalende RPG's opnieuw bevestigt. Met verbluffende beelden, een rijk gedetailleerde wereld en personages die aanvoelen als familie, is dit een must-play voor Xbox-bezitters. Het respecteert de nalatenschap van zijn voorgangers en zet tegelijkertijd nieuwe wegen in voor de serie. Of je nu een oude fan bent of een nieuwkomer in Thedas, The Veilguard biedt een onvergetelijke reis vol verwondering, keuzes en hartveroverende actie.

Reacties

Login of registreer om te reageren.