Dorian de la Fosse | zaterdag 2 Mei 2020, 1:43
Doom 64 is eindelijk speelbaar op de nieuwste generatie consoles. Hoe is de game ons bevallen? Lees het hier.
Gespeeld op Xbox One X
Met de release van DooM Eternal vond ID Software het tijd om DooM 64 opnieuw uit te brengen. Het heeft 23 jaar geduurd, maar we konden eindelijk aan de slag met de voorheen Nintendo 64 exclusive. Xboxworld zocht voor jullie uit of de game het wachten waard is geweest.
Disclaimer: Voor deze review werd de DooM Eternal Deluxe Edition beschikbaar gesteld. DooM 64 was hier bij inbegrepen. De game is ook los te koop.
DooM 64 verscheen voor Nintendo’s console in 1997 en dat was jarenlang de enige manier om de game te spelen. De game speelt exact als de klassieke DooM, vanuit first person met alleen de mogelijkheid om de camera op de horizontale lijn te besturen. Het is weer even wennen. Zeker na al het geweld van DooM Eternal. Begrijp me niet verkeerd, DooM 64 zit bomvol actie, maar het speelt natuurlijk niet zo vloeiend als de nieuwste game in de serie. Dit deel van de game speelt zich af na de gebeurtenissen uit DooM 2 en Final DooM. Ik weet wat je denkt, de games staan niet bepaald bekend om hun uitgebreide storytelling. Maar er is wel een rode draad die de games met elkaar verbindt. Het is zelfs bevestigt dat alle games in de serie, behalve DooM 3 en de uitbreiding, onderdeel zijn van hetzelfde universum. Om het verhaal te laten kloppen heeft de ontwikkelaar zelfs een extra level toegevoegd aan deze game om het verhaal direct te koppelen aan DooM (2016).
In DooM 64 zijn alle wapens uit voorgaande games in de serie aanwezig. Ze zijn destijds allemaal voorzien van nieuwe sprites, waardoor bijvoorbeeld de kettingzaag nu twee bladen heeft. Veel van de iconische demonen zijn weer aanwezig en voorzien je al vroeg in de game van de nodige uitdaging. Zo kwam ik al Pinkies tegen in het eerste level. Gelukkig zijn er voldoende pick-ups aanwezig in de levels om de demonen af te slachten. Het nadeel is alleen dat je ALLES kwijt bent op het moment van sterven. Stel je voor dat je vier levels lang bezig bent geweest met het verzamelen van alle wapens en grote hoeveelheden bepantsering om in het volgende level omgelegd te worden door een Pain Elemental. Vervelend toch? Stel je ook voor dat je dat level opnieuw begint met alleen een pistol. Dan ben je niet blij, maar dit draagt wel bij aan de moeilijkheid van de game. Hierdoor wordt je extra voorzichtig bij de volgende poging om het level uit te spelen. Er is gelukkig ook een opslagfunctie aanwezig, dus als je het niet eens bent met jouw sterfgeval, dan kan je het opnieuw proberen vanaf je laatste savepunt. Het spel kan opgeslagen worden op praktisch elk punt van een level.
Zoals eerder vermeld kan je in deze klassieke DooM game niet omhoog of omlaag kijken. Het vuren op demonen die zich respectievelijk boven of onder jou bevinden gebeurt automatisch. Dat vergt wat gewenning, maar voor die tijd was het ingenieus. Doomguy’s loopsnelheid is hoog, maar kan nog verder verhoogt worden door de sprintfunctie. Dit heb je nodig om bepaalde puzzels op te kunnen lossen waarbij snelheid en timing essentieel zijn. Waar je het niet bij nodig hebt is het slachten van demonen. Deze klus vergt wat verfijning, dus als je als een kip zonder kop door de levels sprint dan merk je al gauw dat je niet lang zal overleven. Om de demonen te bevechten zijn er genoeg wapens aanwezig. Door de beperkingen van de engine is het ook in deze game niet mogelijk om te springen, waardoor je regelmatig anders moet denken dan je gewend bent. Je hebt wel de mogelijkheid om van links naar rechts te bewegen zonder de camera te draaien, wat weer extra mogelijkheden biedt.
DooM 64 is een goede aanvulling voor de gehele collectie. Dankzij een extra level is het hele verhaal nu compleet en alle games kunnen nu op hetzelfde platform gespeeld kunnen worden. Gezien de leeftijd van de game moet je natuurlijk niet dezelfde hectiek verwachten als in DooM Eternal, maar dit stuk videogame geschiedenis laat wel het beste zien hoe een oldschool shooter hoort te zijn. Het is even wennen om van modern naar klassiek te gaan, maar dat zou je niet tegen moeten houden om de game te spelen. Zeker niet voor de aangeboden prijs van € 4,99.