Dorian de la Fosse | donderdag 13 Feb 2025, 19:00
Lees hier de review van deze langverwachte RPG.
Gespeeld op Xbox Series X. Alleen beschikbaar voor Xbox Series.
We hebben er een lange tijd op moeten wachten, maar Avowed is eindelijk uitgekomen. Deze RPG van Obsidian Entertainment wist hoge ogen te gooien met de aankondigingstrailer in 2020, maar toen bleek al snel dat Xbox veel te vroeg was met de aankondiging van deze game. Nu, in 2025, heb ik eindelijk mijn eerste playthrough van het verhaal voltooit. Net op tijd voor de review dus!
Avowed speelt zich af in de wereld genaamd Eora, dezelfde wereld als de Pillars of Eternity-franchise. Spelers van die games zullen zeker een aantal zaken herkennen, maar je hoeft deze niet gespeeld te hebben om te kunnen genieten van Avowed. Deze game vertelt namelijk zijn eigen verhaal. Zoals gebruikelijk in menig RPG mag je jouw eigen personage creëren. Nadat je dit hebt gedaan wordt je door middel van een stukje introductie verhaal losgelaten op de Living Lands, een enorm gebied dat centraal staat in de game. Er is namelijk een virus, genaamd de Dreamscourge, die zijn weg door de gebieden en bevolking van de Living Lands vreet. Jouw personage, de afgezant van de keizer van Aedyr en door de bevolking in de game aangesproken als Envoy, wordt naar de Living Lands gestuurd om dit virus te elimineren. Jij bent namelijk een Godlike, één van de (on)gelukkige personen die voor zijn geboorte is gekozen door een god van Eora. De keizer gelooft dat jij de aangewezen persoon bent om het vrije continent van hun probleem af te helpen. Omwille van spoilers zal ik niet meer van het verhaal prijsgeven, maar fans van de klassiekere games van Obsidian Entertainment, zoals Fallout: New Vegas en de Pillars of Eternity games, kunnen hun hart ophalen. Het schrijfwerk is van hetzelfde niveau als deze games.
Zoals hierboven al aangegeven is het verhaal van Avowed iets dat je zelf moet ervaren, dus ik heb geprobeerd zo min mogelijk dingen te verklappen. Er zijn echter zaken waar ik het wel uitgebreid over kan hebben. Het gevechtssysteem van Avowed is veel besproken op fora en gamesites en hoe meer trailers er verschenen, hoe meer verdeling er werd gecreëerd. Zelf moet ik ook toegeven dat de eerste gameplay trailer mij niet warm liet lopen voor de gevechten, maar ik kan gelukkig melden dat de mensen bij Obsidian goed hun best hebben gedaan om er iets moois van te maken. Er zijn diverse soorten wapens om gebruik van te maken en je bent vrij om te gebruiken wat je wil. Zo begon ik mijn avontuur met een knots en schild, maar tegen het einde van de game rende ik rond met twee verschillende wapensets. De eerste set bestond uit een bijl in mijn rechterhand en een pistool in mijn linkerhand. De tweede set was een toverstok samen met een spreukenboek. Je kunt er ook voor kiezen om twee melee wapens te gebruiken, maar je kunt ook een tweehandig wapen gebruiken. Of een wapen en een schild. Er zijn veel combinaties mogelijk en dat zorgt ook voor genoeg variatie tijdens de gevechten. Niks is vetter dan een vijand bevriezen met een spreuk en daarna in stukken te slaan met een zwaar wapen. Of wat dacht je van iedereen van afstand neerschieten met een boog of een geweer (arquebus in de game). Elk wapen heeft ook zijn eigen voor- en nadelen. Zo is een boog vrijwel geruisloos, maar als je vuurt met een arquebus dan weet elke vijand in de directe omgeving waar je bent. Daar tegenover staat wel dat de arquebus enorm sterk is.
Wat de ontwikkelaar goed heeft gedaan is dat ze de wapens bij contact met vijanden een gevoel van zwaarte mee hebben gegeven. Wat ik daarmee bedoel is dat je daadwerkelijk het gevoel hebt iemand te raken als je uithaalt met een wapen. Het lijkt te worden veroorzaakt door een klein vertragingseffect zodra je iets raakt, maar hoe het ook gebeurt het draagt bij aan een positieve ervaring. Je kunt ervoor kiezen om de game in first of third person te spelen. First person geeft je een beter gevoel van immersie, maar het kan snel onoverzichtelijk worden als je meerdere vijanden moet bevechten. Third person geeft jou dat overzicht, maar het geeft de game een totaal andere beleving. Spreuken zien er toch minder vet uit vanuit die camerahoek. Maar dit is slechts mijn voorkeur. Avowed geeft jou de keuze om de game op jouw manier te spelen. Op meerdere manieren.
De hele game zit vol met keuzes. Zo kies je aan het begin de achtergrond van jouw personage wat weer specifieke keuzes opent tijdens bepaalde gesprekken in de gamewereld. Daarnaast heb je altijd een reeks aan antwoorden die je kunt geven, inclusief antwoorden die kunnen worden gezien als slecht. Zo kan je er voor kiezen om een bepaalde gevangene te helpen of om haar in haar cel te laten rotten, waarna je wordt gebombardeerd door een heel scheldwoordenboek. Het is leuk dat Obsidian jou de optie biedt om toe te geven aan je innerlijke sociopaat. Dit is gelukkig een optie, dus als je de grote, goedhartige held wilt uithangen dan kan je dit uiteraard ook doen. Maar verder in de game kom je veel meer van dit soort conversaties tegen en ook daaruit blijkt dat de kwaliteit van het script over het algemeen van hoge kwaliteit is.
Waar je ook een vrije keuze in hebt is het upgraden van jouw personage. Bij het stijgen in level krijg je twee punten. Eentje kan je in de skill trees gooien voor vaardigheden, zowel actief als passief, en eentje gebruik je om de attributen van jouw personage te verhogen. Denk hierbij aan de standaard zaken zoals Strength en Stamina. De achtergrond van jouw personage bepaald je start statistieken, maar op elk moment gedurende de game kan je, tegen betaling, jouw punten terugkrijgen en opnieuw investeren. Zo kan je jouw personage exact maken zoals jij het wil. Los van deze vaardigheden zijn er ook speciale Godlike abilities. Dit zijn vaardigheden die je krijgt gedurende het verhaal en sommige hiervan zijn ook optioneel. Dus ook voor deze vaardigheden staat het maken van keuzes centraal, alleen dan op een andere manier. Dit is niet nieuw in dit genre, maar is door de jaren heen wel geliefd en effectief gebleken. Obsidian Entertainment houdt het oud en vertrouwd en daar is in essentie niks mis mee, maar Avowed is op dit soort vlakken - in tegenstelling tot de combat - weinig vernieuwend.
Je hoeft jouw avonturen in de Living Lands niet alleen te beleven. Gedurende de game krijg je toegang tot een aantal companions die jou kunnen vergezellen. Je kunt er maximaal twee tegelijk bij je hebben, maar elke companion heeft zijn of haar eigen specialiteit. Zo kan Kai, de eerste companion die je tegenkomt, vijanden bestoken met vuur uit zijn pistool. Hij kan dat vuur echter ook inzetten om obstakels in de game, denk bijvoorbeeld aan spinnenwebben, weg te branden. Giatta is daarentegen een ondersteuner. Zij kan jou en je andere companion herstellen, voorzien van een schild of vijanden vertragen. Daarnaast heeft ze ook de mogelijkheid om elektrisch aangedreven obstakels te activeren. Companions helpen jou ook tijdens het oplossen van puzzels. Persoonlijk vond ik dit enigszins storend, aangezien ze al hints geven als je net een voet over de drempel hebt gezet, maar voor minder ervaren spelers kan dit handig zijn.
Het ontwerp van de personages is echter wel iets wat mij opviel. Jouw eigen personage, de companions en bepaalde belangrijke personen in de game zien er prima uit. Dat geldt niet voor de niet essentiële NPC's. Veel van deze personages lijken op elkaar, afhankelijk van hun ras, en de gezichtsanimaties geven zo nu en dan het Uncanny Valley gevoel. Sommige personages lijken ook onnodig glanzend. Zo moest ik spreken met een personage in verband met een voltooide zijmissie, maar ik heb niet echt meegekregen wat hij precies zei. Ik was meer afgeleid door zijn glanzende, rimpelvrije voorhoofd bedekt met gezichtshaar. Het was alsof ik sprak met een volwassen baby met een baard. Je went hier snel aan, maar het voelde wat... onwerkelijk.
Avowed maakt geen gebruik van een traditionele open wereld. Het eerste gebied waarin je terecht komt heet Dawnshore. Dit is het kustgebied van de Living Lands met daarin Paradis als grootste stad. Het gebied staat echter ook vol met kleine dorpjes, kampen en huisjes om te verkennen. Ook zijn er heel veel geheime gebieden te ontdekken waar je vaak wegloopt met unieke wapens, accessoires of pantsers. Dit patroon herhaalt zich voor de andere gebieden in de game, waarbij de grootste verandering de omgeving is. Zo is Dawnshore een gebied vol groen, terwijl Shatterscarp een dorre woestijn is. Je opent de toegang tot nieuwe gebieden als je progressie boekt in het verhaal, maar je bent daarna altijd vrij om terug te reizen naar eerder bezochte gebieden. De game volgt dus een klassiekere vorm van een open wereld. In totaal zijn er vier gebieden om te verkennen, allen van een degelijk formaat. Je kan met gemak een kwartier lang rechtuit lopen zonder echt tegen het einde van een gebied aan te lopen. Dit zou echter zonde zijn om te doen, want alle gebieden nodigen je uit om ze te verkennen. De gamewereld ziet er geweldig uit, ongeacht het gebied waar je in rondloopt. Je kan ook bijna alles wat je ziet bereiken en verkennen, er staat nauwelijks een onzichtbare muur in de weg.
De geluidseffecten in de game zijn ook van een kwalitatief hoog niveau. De verschillende geluiden van de spreuken, het stemwerk, de omgevingsgeluiden, het helpt allemaal bij de immersie in de ervaring die Avowed heet. Het enige wat me wel opviel is dat de muziek van de game niet sterk aanwezig is. Of beter gezegd: Het is er wel, maar ik kan je niet vertellen hoe het klinkt. In de hectiek van de gevechten verdwijnt de muziek al snel naar de achtergrond en het is niet memorabel genoeg om permanent ruimte in te nemen in je gehoorgangen. Maar de soundtrack in het menu is prima.
Ik moet zeggen dat de meerderheid van mijn tijd in de Living Lands een geweldige ervaring was, maar er is helaas ook het een en ander aan te merken op de game. Een aantal van die dingen zijn makkelijk te verhelpen door updates. Zo draait de game over het algemeen op een strakke 60 FPS, maar er zijn wel genoeg momenten geweest waarop ik framedrops of andere haperingen heb gemerkt. Op de Xbox Series X. Daarnaast zijn de animaties niet altijd goed ingeladen, waardoor personages voor een korte periode houterig bewegen en de game heeft ook last van pop-in zo nu en dan. Ik liep echter ook tegen andere zaken aan die daadwerkelijk voortkomen uit een keuze vanuit de ontwikkelaar. Zo heeft de game veel sidequests, maar de absolute meerderheid heb je al tientallen keren gespeeld in andere games binnen het genre. Fetch quests, bounty boards, je kent het wel. Daarnaast heeft de game unieke wapens en uitrusting die qua looks en effecten afwijken van de reguliere wapens, maar doordat deze makkelijk te vinden zijn had ik eigenlijk weinig nut voor de reguliere wapens. Er is echter ook een erg stevige moeilijkheidscurve. Zo ging ik van het tweede gebied, waar ik de vijanden goed kon verslaan, naar het derde gebied waar mijn uitrusting direct te zwak was. Je kunt jouw uitrusting wel upgraden om op niveau te komen, maar om ze goed mee te laten draaien moet je eerst de materialen hebben verzameld in het nieuwe gebied om er iets mee te kunnen. Juist op zo’n moment zou het handig kunnen zijn om uitrusting op niveau te kopen, regulier of niet, maar de prijzen van voorwerpen en uitrusting schoten zo snel omhoog dat ik onmogelijk genoeg geld had gespaard om het te kunnen kopen. Dit waren mijn grootste ergernissen met de game en hoewel ik me hier wel aan stoorde, was het niet genoeg om weerstand te bieden tegen de dingen die de game goed doet.
Avowed is een RPG die de verwachtingen aardig waar weet te maken. Er is veel om van te houden: Je hebt enorm veel vrijheid, er is genoeg te doen in de gamewereld en de gevechten zijn spectaculair. Er zijn echter ook wat punten van kritiek: Sidequests zijn weinig innoverend, de game draait niet altijd stabiel op 60 FPS en de moeilijkheidsgraad van de game varieert heel erg van gebied tot gebied. Uiteindelijk is Avowed echter een hele mooie game uit de stal van Xbox die zelfs zijn standaard prijs van 70 euro waard is. De game is voor de liefhebbers ook te spelen via Game Pass op Xbox en PC.