Peter Bijl | vrijdag 6 Apr 2018, 20:53

De remaster van Okami is uit op de Xbox One. Is dit spel de moeite waard?

We leven in een tijdperk waarin er welhaast meer games opnieuw worden uitgebracht voor de hedendaagse consoles dan er nieuwe, interessante spellen op de markt verschijnen. Enerzijds de ideale manier om de klassiekers van vroeger opnieuw te spelen (zeker wanneer ze vrijwel onmogelijk in de winkels te vinden zijn), anderzijds gaat het vaak om een poging van de ontwikkelaar en uitgever om snel wat duiten in de zak te doen. Het voorbeeld van de eerste categorie is een spel als Voodoo Vince: Remastered, terwijl de Bioshock collectie in de tweede categorie valt.

Nu ben ik over het algemeen vrij bekend met de klassiekers van vroeger en speel ik met regelmaat spellen van het decennium 2000-2010. Eén van de spellen die echter compleet aan mijn neus is voorbijgegaan, is Okami, zeker omdat ik ten tijde van het verschijnen van dit spel een afschuwelijke Xbox fanboy was en niets van Sony moest weten. Het spel is echter recentelijk wederom verschenen in een Remastered vorm, waardoor ik geen enkel excuses meer had om deze klassieker eens te gaan spelen. Hoe dit bevallen is, zal ik zo goed mogelijk uit de doeken proberen te doen. Tijdens mijn recensie let ik daarbij op twee aspecten; dat van het spel an sich en het feit dat het om een remaster gaat.

Cultuurkloof

Allereerst moet ik bekennen dat ik een complete leek op het gebied van de Japanse cultuur ben. Daar waar menig gamer wel wat bekend is met dit fenomeen (zeker op het gebied van computerspellen), zijn veel series bij mij de revue gepasseerd en voelde ik mij over het algemeen meer aangetrokken tot games vanuit het westelijk halfrond. Laat het echter exact deze houding zijn waardoor ik mij geroepen voelde om deze voorkeuren eens compleet te laten vallen en mij mee te laten slepen in een typisch Japans verhaal. De nieuwsgierigheid of dit Okami zou lukken veranderde al gauw in tevredenheid, want het gehele spel wist mij, ondanks dat elke porie tot en met de nok toe gevuld was met Japanse humor en folklore, al zeer snel te bekoren.
Wat is ten eerste de gehele setting van het verhaal? Welnu, Okami staat geheel in het teken van de Shinto traditie, wat je zou kunnen zien als de traditionele religieuze opvattingen in Japan, maar om hier een duidelijke definitie aan te geven, laat ik toch echt over aan de experts. Wat wel vaststaat, is dat rituelen centraal staan, er veel goden zijn en de balans tussen goed en kwaad altijd bewaard dient te worden.

Laat het nu juist die balans zijn die in Okami verstoord is. In het verleden woedde er eens een strijd tussen de achtkoppige demoon Orochi en de dappere mensenheld Nagi, bijgestaan door de godin Shiranui, een prachtige sneeuwwitte wolf. Shiranui stierf na de strijd, maar samen met Nagi wist ze de demoon te verslaan. Een eeuw later wordt de dreiging van Orochi echter wederom losgelaten en een gereïncarneerde Shiranui moet wederom de strijd aangaan met deze demoon. Dit is waar Okami écht begint.
Gedurende de loop van het verhaal zul je veel verschillende mensen, goden en allerlei verschillende soorten wezens tegenkomen en om het verhaal niet te veel te verklappen, kan ik zeggen dat het verhaal en de personages veel leven én humor uitstralen. Grote lof dus hiervoor, want ofschoon worden spellen tegenwoordig al veel te snel super serieus gemaakt, ofwel is de humor zo kinderachtig en overdreven dat het lachen je al snel vergaat. Okami weet echter een prachtige balans hier in te brengen en doet er ook nog een mooi mythologisch jasje omheen. Chapeau!

Monet of Manet?

Tijdens je avontuur door het oude Nippon zul je je krachten als God moeten gebruiken en uitbreiden om de demonische invloed te bestrijden. Het land is namelijk door de terugkeer van Orochi gecorrumpeerd en zijn zwarte invloed is overal te zien. Gelukkig heb je een breed pallet waar je de strijd mee aan kunt gaan en in dit geval moet je de uitdrukking letterlijker opvatten dan je gewend bent.
Je voornaamste wapen is namelijk een goddelijke kwast waar je behoorlijk wat mystieke en krachtige tekeningen mee kunt maken. Gedurende je reis zul je verschillende goddelijke stijlen tot je repertoire nemen en op die wijze nieuwe krachten vrijspelen. Waar je het aanvankelijk moet doen met de mogelijkheid om corrupties weg te poetsen, zul je al spoedig leren om planten tot leven te wekken, bommen te tekenen en nog veel meer. Het leuke is dat het hier niet om het tekenen van een streepje gaat, maar dat je daadwerkelijk symbolen moet tekenen om van de corresponderende kracht gebruik te kunnen maken.
Ik wil met name nadruk leggen op de kracht om planten tot leven te wekken; overal in Nippon staan namelijk kersenbomen die je weer moet bevrijden van de corruptie van Orochi. Doe je dit, dan zal de bloesem weer van de boom afstralen en hiermee hebben we één van de belangrijkste symbolen van Japan te pakken; iets wat nieuw leven uitstraalt.

Demonenverdrijver

Een eeuwenoude demon tegenhouden doe je echter niet zomaar en Orochi doet er alles aan om je tegen te houden. Hij maakt dan ook gretig gebruik van handlangers in de vorm van mindere demonen (die je vaak in grote groepen zult tegenkomen) en unieke, grotere demonen die als verschillende bazen fungeren. Ook hier heeft de oude ontwikkelaar Clover Studio al haar creativiteit los gelaten, want je komt werkelijk allerlei verschillende soorten demonen tegen. Op het ene moment vecht je tegen een stel bavianen, terwijl je daarna vliegende vissen zult moeten bevechten. Een mooie eerste- en tevens angstaanjagende eindbaas was een reusachtige spin die met dat extra laagje Japanse mythologie toch nét wat angstaanjagender wordt.
Tijdens je gevechten met deze demonen zul je niet alleen van je kwast gebruik maken, maar maak je ook gebruik van weliswaar iets minder mystieke, doch eveneens effectieve fysieke aanvallen. Je hebt als de witte wolf niet alleen je bek tot je beschikking, maar ook wat hemelse slagwapens. Tijdens je reis zul je verschillende hoofd- en subwapens tot je beschikking verkrijgen, elk met hun voor- en nadelen. Combineren totdat je je ideale mix gevonden hebt, is dus zeer aan te raden!

Te adoramus 

Upgrades en dergelijke zijn natuurlijk ook aanwezig, want je goddelijkheid groeit met elke daad die je doet. Hoe dit werkt? Wel, door aanbidding natuurlijk! Alles wat je verricht wordt opgemerkt door de bevolking van Nippon, de dieren en door de goden, waarmee je punten in de vorm van verering verdient. Deze punten kun je weer besteden aan je verschillende attributen en apparatuur, waarmee je met de dag sterker uit de strijd zult komen. Wanneer ik zeg dat je met alles punten kunt verdienen, dan bedoel ik haast letterlijk alles, want niet alleen het bestrijden van demonen, redden van kersenbomen en verslaan van bazen verdien je punten. Neen, ook met het voeren van dieren, uitvoeren van taakjes voor mensen en nog veel meer zal je status als goddelijkheid groeien.

Daarmee komen we ook aan bij één van de leukste punten van het spel, namelijk de diversiteit aan dingen die je kunt doen. Er zijn talloze mini-games te spelen, collectibles te verzamelen en een hele hoop gesprekken te voeren. Wat mij vooral opviel daarbij, is dat je als speler serieus wordt genomen in je denkvermogen en je vooral zelf goed zult moeten opletten waar je spullen kunt vinden en wat je volgende taak is. De complete absentie van een storende hud in combinatie met allerlei pijltjes in beeld die je vertellen waar je heen moet, als ware het je een iq van twee punten hebt, is zó verfrissend in een tijdperk waarin je alles voorgekauwd wordt, dat ik niets anders kan dan Okami op dit vlak loven.
Zoals de prachtig getekende graphics ook toen de volle aandacht wisten te grijpen, zo doen zij dat nu nog steeds. Het spel bevat ongelofelijk veel kleur, prachtige modellen en je waant je zo in de Japanse stijl, alsof je er zelf in zou leven.

With age comes…

Doch zijn er wel de nodige zaken die mij stoorden aan het spel. Zo hebben we hier in de eerste plaats te maken met een ‘remaster’, waarmee de nieuwigheid van Okami natuurlijk compleet absent is. Ook al voelt en speelt het spel nog zo goed, bij een remaster verwacht ik wel nieuwe dingen aan te treffen en dat ontbrak eigenlijk veel te veel.

Zo draait het spel nog steeds op een framerate van dertig fps, wat niet alleen ronduit onacceptabel is in een tijd waarin zestig fps allang verouderd is, maar zeker wanneer het om een remaster van een jarenlang oud spel gaat. Capcom heeft geen enkel excuus om de framerate zo laag te houden en gezien ik ondertussen al heel wat meer gewend ben, komt de dertig fps veel te schokkerig over. Dan is het allemaal leuk en aardig dat de resolutie wat hoger is, maar hier mag je als consument echt wel wat meer van verwachten.

Daarnaast voelt het buffet aan verschillende dingen die je kunt doen ook als overdaad aan op momenten. Er zijn zoveel verschillende dingen te doen, dat de focus weg valt. Nu gaat het om een remaster en zijn dit vooral fouten die er toen ook al in zaten, maar een betere overeenkomst tussen taken en hoofdverhaal had het geheel toch wat beter doen voelen.
Tenslotte kan ik me, ondanks mijn eigen voorkeuren, voorstellen dat er mensen zijn die zich niet gegrepen zullen voelen door de, toch wel overduidelijk, typisch Japanse humor en manier van vertellen. Verhaaltechnische opmerkingen hoef je echter niet per se als een afbreuk te zien, maar moet je eerder opvatten als persoonlijke voorkeuren die los staan van al wat objectief fout is met een spel.

Conclusie

Okami HD is een trouwe remaster, wat zowel het sterkste- als zwakste punt van het spel is. De humor, de goede gameplay en het pallet aan mogelijkheden is nog steeds aanwezig, maar qua graphics is er simpelweg te weinig aangepakt. Het gezegde overdaad schaadt haal ik niet snel aan, maar in dit geval zit die overdaad helaas nét aan de beschadigende kant. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat Okami HD geen goed spel is, maar de recensie richt zich niet op de versie uit 2006, maar op die van 2017. Om terug te komen op mijn vraag in de inleiding kan ik zeggen dat deze remaster doet wat het moet doen, maar daar houdt het ook mee op. Wie het spel aanschaft voor de eerste keer zal garant staan voor een geweldig avontuur in een prachtige, intrigerende wereld. Wie het spel al gespeeld heeft, moet zich afvragen of het dan nog nut heeft om deze versie aan te schaffen.