Robin Bosman | maandag 24 Nov 2014, 22:41
Vier games voor de prijs van één, dat horen we graag. Maar brengt Halo: The Master Chief Collection ook daadwerkelijk wat nieuws? Lees het in de review!
Sinds de release van de Xbox One vliegen de remasters en remakes ons om de oren. Hoewel deze heruitgaven vaak net iets mooier zijn dan het origineel, zijn de toevoegingen vaak op één hand te tellen. The Master Chief Collection valt echter níet in deze categorie. Halo 2 is compleet geremastered, en daarnaast bevat het schijfje alle games uit de legendarische Master Chief saga. Is de collectie de franchise waardig?
Omdat de inhoud van The Master Chief Collection niet voor iedereen even duidelijk is, hier een opsomming; Halo: Combat Evolved Anniversary (dezelfde game als destijds voor de Xbox 360 uitkwam), Halo 2 Anniversary en Halo 3 en 4 in 1080p, draaiend in 60fps. Daarnaast bevat de collectie ook van alle games de multiplayermodi, en alle uitbreidingen. Omdat op het moment van schrijven de multiplayer nog niet of nauwelijks werkte, komt in deze review alleen de singleplayer van het spel aan bod. De multiplayer-recensie volgt dus nog. Het cijfer hierboven is dus alleen voor de singleplayer content.
Het vlaggenschip van The Master Chief Collection is de geremasterde versie van Halo 2. Deze game uit 2004 was tot voor kort alleen te spelen op de eerste Xbox en PC, maar nu dus ook op de nieuwe console van Microsoft. 343 Studios (bekend van Halo 4 en 5) heeft de taak op zich genomen om deze legendarische shooter current-gen klaar te maken, en het resultaat is fantastisch.
Alle tussenfilmpjes uit het origineel zijn door 343 van de grond af opnieuw opgebouwd. Als je Halo 4 hebt gespeeld kun je je misschien wel inbeelden hoe mooi deze filmpjes zijn. De grootsheid die Halo 2 zo goed maakte komt door deze filmpjes nog beter uit de verf. Ook ingame heeft het spel een hard nodige poetsbeurt gekregen. Alle textures zijn vervangen, en op de achtergronden hebben statische backdrops plaatsgemaakt voor indrukwekkende set pieces. Wat het geheel zo bijzonder maakt is de mogelijkheid om tijdens het spelen, en tijdens de tussenfilmpjes met één druk op de knop te wisselen van de graphics van toen, en nu.
Toch merk je als je aan het spelen bent wel dat Halo 2 inmiddels tien jaar oud is. De intelligentie van je mede-mariniers is lachwekkend op sommige momenten, en de originele modellen die voor deze personages zijn gebruikt zien er ondanks de poetsbeurt nog steeds uit als crash-test-dummies. Voor de gameplay maken deze grafische opvallendheden echter weinig uit, want Halo 2: Anniversary speelt heerlijk. Het fijnste van deze collectie is misshien wel dat je meteen na het anticlimactische einde van Halo 2 verder kunt gaan met Halo 3. Als je dit in 2004 had geweten, was je ongetwijfeld stinkend jaloers geweest op je toekomstige zelf.
Naast de bekende single player campaign, zijn er ook zogenaamde playlists toegevoegd. Deze playlists zijn verzamelingen van soortgelijke verhaalmissies waarin het doel is om zo veel mogelijk punten te halen. Dit voegt de nodige herspeelwaarde toe aan het spel, en het halen van een hogere score dan die van je vrienden geeft bijna beschamend veel voldoening. Laten we onze instinctieve wedijverdrang hier maar de schuld van geven.
Maar hoe zit het met de rest van de games? Als je er over nadenkt is rest van deze collectie eigenlijk een hele genereuze bonus. Halo 2: Anniversary had zonder enige twijfel zo als losstaande retail release uitgebracht kunnen worden, maar 343 en Microsoft hebben er voor gekozen om de gamers voor de verandering eens meer te geven, in plaats van minder. Deze zeldzame vorm van onbaatzuchtigheid mag niet over het hoofd worden gezien. Halo 3 en 4 zijn, hoewel weinig verrassend, nog steeds fantastische games. Helaas val je na het oogstelende Halo 2 weer terug in de realiteit als je Halo 3 opstart. Het is onmiddelijk te zien dat dit spel een stuk minder aandacht en liefde heeft gekregen dan zijn voorganger, maar dat kunnen we 343 absoluut niet kwalijk nemen.
Hoewel we deze games van binnen en van buiten kennen, is het een feest om de hele saga weer opnieuw door te spelen, dit keer allemaal op hetzelfde apparaat. Hoewel de multiplayer ervaring compleet ontbreekt op het moment van schrijven, bevat de collectie zoveel content dat je er weken zoet mee kunt zijn. The Master Chief Collection is een voorbeeld voor alle uitgevers die goede games uitmelken door middel van een heruitgave. Een welverdiende pluim dus voor 343 Industries. Houd de frontpage in de gaten voor de multiplayer-recensie.
De game is echt geweldig! Het is alleen jammer dat we zo lang moeten wachten tot de multiplayer degelijk functioneerd. Je zit soms dik een kwartier te wachten voordat je aan de slag kunt.
Voor de mensen die Halo fan zijn is dit natuurlijk super.. alle delen op 1 disc en dat nog eens netjes opgepoetst tot de huidige standaard. echter voor die gene die deze game kopen voor de multiplayer (zoals ik) zou ik hem nog even mooi laten liggen waar die ligt want dat werkt voor geen halve meter.. of je moet een super geduld hebben...
Daarom van mij een 7... dit had gewoon vanaf release goed moeten zijn!
Aan de beoordeling van de multiplayer wordt nog gewerkt, en dat cijfer gaat zoals het er nu uit ziet een stuk lager zijn dan die van de singleplayer.
De Halo 2 cutscenes zijn echt prachtig. Hopelijk doen ze dit ook voor Halo 5. Heerlijk om alle games achter elkaar te spelen waardoor je merkt hoe verschillend ze eigenlijk zijn.
Minpunt vind ik de missende matchmaking voor co-op. Ik had verwacht dat je dat wel zou hebben via die playlists.