Joeri Tits | woensdag 23 Sep 2020, 11:00
Project Cars is weer terug op je Xbox One, met alweer het derde deel in de serie.
Gespeeld op Xbox One X
Slightly Mad Studios keert terug met een serieuze racesimulatie die ook deels arcade-racer is, maar tegelijkertijd ook een welkom alternatief voor Forza en Gran Turismo. Racegames, ooit de parels van elke console line-up zijn al een tijdje op hun terugweg. Ridge Racer, WipEout en Burnout verdwenen van het toneel; Need For Speed's glorietijden verdwenen in sombere, identikit-sequels; en Ubisofts povere The Crew en het makke vervolg waren allemaal tekenen aan dezelfde wand. Maar ondanks die mislukkingen zijn er bakens van hoop voor (virtuele) petrolheads. Gran Turismo vertoont geen tekenen van stoppen, Forza blijft natuurlijk de onbetwistbare regerend kampioen en naast hen zit, zij het met een iets lager budget, Project CARS. Oorspronkelijk volledig crowdfunded is de franchise geleidelijk opgebouwd vanuit de portemonnee van een hele rij die-hard race game fans.
De succesvolle eerste iteratie had misschien nog een paar ruwe kantjes, maar Project CARS 2 kwam met een pak verbeteringen met name door het handling model te verbeteren, extra aandacht voor spelers die met een controller spelen en de grondslag van een carrièremodus toe te voegen aan het impressionante aanbod aan wagens en circuits. Het derde uitje zet die gestage evolutie voort. Met meer dan 200 auto's, een uitgebreide carrièremodus met alles erop en eraan en meer dan 50 circuits van over de hele wereld. Zoals gewoonlijk begin je het spel met een eenvoudige roadster, die je snel kunt upgraden en aanpassen, voordat je je garage uitbreidt met wagens van verschillende types en uit een waaier aan periodes.
Het progress-systeem is gebaseerd op verschillende experience points gelinkt aan je profiel, je wagen of de evenementcategorie waarin je op dat moment racet. Alsof dat nog niet genoeg was, zijn er ook drie prestatiedoelen voor elke race, waarmee je extra events ontgrendelt die je dan weer helpen om algemene carrièredoelen te halen zoals ‘voltooi 100 races’. Afgezien van de nieuwe ultra-gamified carrièremodus, is de verdere evolutie van het handlingmodel ook zeker de moeite om te vernoemen. Het Project CARS 3 model is realistisch en consistent, maar kan het niet laten om je af en toe eens goed te laten uitbreken. Ik had een heel sterk simulatie gevoel gepeperd met net de juiste dosis arcade om het spannend, onvoorspelbaar en interessant te houden tijdens de vele races die je zal rijden. Slightly Mad Studios werd vorig jaar overgenomen door het ongeëvenaarde Codemasters en de evolutie van het handling model is daar duidelijk een gevolg van. Minder goed nieuws voor gamers die verschillende racegames spelen is dat Project Cars 3 wel heel dicht tegen Grid uit 2019 begint aan te leunen, niet toevallig ook een titel uit de Codemasters stal. De veranderingen in het handling model brengen de titel dan ook van pure simracer naar een meer toegankelijke titel met simulatieroots. Ik ben er zeker van de vele die hard Projects Cars 1 & 2 fans hier minder enthousiast op zullen reageren en de titel waarschijnlijk beter links laten liggen.
Online zit buiten de career mode. Met de Rivals mode heb je een uitdagingen per uur, dag en maand om te voltooien. Een ideale modus voor de racers die houden van ‘nog eentje voor het slapen’. En dan is er natuurlijk nog de online multiplayer waarin er naast een quick race in de lobby en de mogelijkheid om volledig je eigen game op te zetten ook nog een derde mogelijkheid biedt die sterk op de online modus van Gran Turismo Sport lijkt met een heuse registratie en kwalificatieronde om je startpositie te bepalen.
Project CARS 3 houdt dan weer wel van een faire & cleane race. Een bochtje afsnijden of je auto tegen de vangrail schuren in plaats van in de remmen te gaan om je een weg naar voor te banen eindigt sowieso in een ongeldige rondetijd. Qua schademodel gaat Project Cars 3 ook all the way behalve dan de bandenslijtage. Misschien zit daar de invloed van sponsor Pirelli dan weer voor iets tussen. Je tegenstanders zoeken wel verbazend weinig de spotlight op. Ik zag ze meer als een homogene blok of peloton en was niet in staat om wat persoonlijke vetes uit te lokken met een aantal racers. Je blijft de A.I. ook gemakkelijk voor (zelfs op de hogere moeilijkheidsgraden) door de eerste bochten focus te houden en wat voorsprong op te bouwen. Ik ben ook zeer enthousiast over het racelijn systeem in Project Cars 3 dat simpelweg de apex, de rempositie en de ideale uitgangspositie aanduidt. Exact genoeg info om op het scherp van de snede te blijven rijden tijdens de hele race.
Grafisch ziet Project CARS 3 er prima uit, maar niet verbluffend. Aan de auto’s zelf is niks aan te merken, de wagens zijn volledig gemodelleerd inclusief hun interieur. Ik zag wel wat foutjes in de schaduwen en textures die met vertraging binnenkomen. Niks dat niet met een patch opgelost kan worden, maar op de dag van de release was dit wel aanwezig.
Met een brede selectie aan tracks en modi, van standaardraces tot getimede hot-laps, is er een groot aanbod dat elke racefan uren zoet zal houden. De selectie van auto's is net zo inspirerend, met bijpassende upgrades en lakwerkaanpassingen. De echte Project Cars fans zullen waarschijnlijk met lede ogen aanzien hoe de reeks te ver van z’n sim roots is geraakt, de meer gematigde racefan die een gebalanceerde ervaring wel smaakt vindt in Project Cars 3 een game die het realisme niet laat primeren op wat fun. Het heeft misschien niet de grenzeloze budgetten van sommige concurrenten, maar het biedt een robuuste en langdurige uitdaging die buiten de pure fanboys vrijwel elke fanatieke raceliefhebber zou moeten aanspreken.