Casper Egas | vrijdag 16 Jul 2021, 22:51
Alex Kidd is weer terug op je console met een nieuwerwets avontuur!
Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.
Soms is de herinnering mooier dan de werkelijkheid. Als klein kind hadden we thuis een Commodore 64, waar we heel veel op speelden met de hele familie. Consoles werden echter ook steeds populairder en mijn oudere broer besloot een Master System 2 aan te schaffen. Dit was het tweede, goedkopere model van SEGA’s 8-bit console. Het leuke was: er zat een spel ingebouwd en een spel bijgeleverd: Alex Kidd In Miracle World en Sonic The Hedgehog. Met beide spellen hadden we het enorm naar onze zin; Sonic was geheel anders dan de iets eerder verschenen Mega Drive-versie en Alex Kidd was een erg verslavend platformspel. Het nadeel van spelcomputers was dat de spellen duur waren, veel duurder dan de cassettebandjes voor de Commodore 64. Als je een jaar of zeven bent, is dat een probleem. We moesten dus lang blijven spelen met de relatief kleine selectie spellen die we hadden. Alex Kidd was een van onze favorieten.
We waren duidelijk niet de enigen die met weemoed terugkeken naar deze titel, want een zeer klein team besloot een remake te gaan maken. Het is echt een zogenaamd ‘passion project’. De hele nieuwe graphics zijn door één persoon gemaakt! Het leuke aan het huidige SEGA is dat die dan niet zeggen, kappen nu met het misbruiken van onze IP. Nee, ze besloten het spel zelfs uit te geven. Alex Kidd DX is daardoor een officiële remake van Alex Kidd in Miracle World geworden.
Alex Kidd DX heeft mooie stijlvolle menu’s, een korte (nieuwe) intro en heel erg smaakvolle nieuwe graphics. Ik vind dat alles er erg leuk uit ziet en dat het toch nog genoeg past bij het origineel om direct herkenbaar te blijven. Je kunt zelfs met een druk op de knop wisselen tussen de moderne stijl en de oude graphics, althans bijna de oude graphics, want ze zijn nu breedbeeld en bevatten de nieuw toegevoegde elementen.
Er is nu namelijk meer verhaal. Dit wordt verteld door middel van versteende bewoners van het koninkrijk. Deze kunnen vreemd genoeg nog wel praten. Het voegt misschien niet veel toe, maar een dergelijk oud spel als Alex Kidd kan natuurlijk wel wat extra’s gebruiken. Heel fijn is het ook dat je nu gewoon met een simpele druk op de Y-knop een item kunt gebruiken. Vroeger moest je op de pauzeknop op de console zelf drukken en dan het gewenst item selecteren en dan weer op de pauzeknop. Poeh, ik word alweer moe als ik eraan denk.
Enkele bazen zijn ook veranderd en bieden een nieuwe uitdaging voor veteranen van het spel. De bazen die je moet verslaan met steen-papier-schaar zijn echter ongewijzigd en kunnen zelfs met dezelfde keuzes worden verslagen. De presentatie is nu wel een stuk toffer. Ik hoor online vaak mensen klagen dat het idioot is om op een dergelijke manier met bazen te vechten, maar ik vind het ook wel karakter geven aan deze serie. Het is weer eens wat anders en bovendien zijn er ook meer traditionele gevechten tussendoor.
De muziek is ook geheel nieuw, tenzij je switcht naar de oude graphics, want dan krijg je ook de oude oorwurmen van de Master System weer terug. Ik vind de oorspronkelijke muziek nog steeds tof, maar de nieuwe muziek mag er ook zeker zijn. De bekende melodieën klinken nu als Spaanse gitaarmuziek!
Oude games waren vaak moeilijker dan moderne games, en Alex Kidd is ook zo’n spel. Vroeger speelde je het keer op keer om er steeds beter in te worden. Gelukkig maar, want met een paar uur ben je er wel doorheen. Dat zou nogal zonde zijn van de aanschafprijs. Alex Kidd in Miracle World DX kost digitaal 20 euro en fysiek 30 euro, dus ook nu zou je wel meer speeltijd verwachten dan een uur of twee. Er is een losse boss rush toegevoegd met alleen de steen-papier-schaar gevechten, met als leuke touch de achtergrond uit Alex Kidd In The Enchanted Castle (Mega Drive). Verder is het ook mogelijk om het onaangepaste origineel te spelen. Dit is allebei niet echt substantieel te noemen, dus het basisspel moet vooral leuk blijven.
Alex Kidd is een heel traditioneel platformspel, waarbij elke fout de dood kan betekenen. Je hebt een grote vuist om tegenstanders te slaan of om blokken open te breken. Deze zitten vol met geld of andere spulletjes. Er zijn nu zelfs leuke easter eggs uit de historie van Alex Kidd en SEGA toegevoegd. Met het geld kun je regelmatig shoppen en bijvoorbeeld voertuigen kopen. Dit houdt de gameplay behoorlijk gevarieerd. Het spel zal ook niet snel saai worden. Wat het wel snel zal zijn, is frustrerend. De besturing is wat glibberig en het is dan ook erg gemakkelijk om een foutje te maken en dood te gaan. Dus als je niet oppast, ben je keer op keer dood. Je kunt nu kiezen voor een oneindige hoeveelheid levens, maar dan zal je ook snel door het spel heen vliegen en ben je er verder wel klaar mee. Het is dus zaak om de uitdaging aan te gaan, en dat is niet voor iedereen weggelegd.
In plaats van dat de nieuwe versie spelers een beetje helpt, wordt het spel moeilijker dan voorheen! Bazen zijn lastiger en de nieuwe graphics maken het moeilijker om afstanden in te schatten, waardoor ik meer fouten ging maken. Je kunt niet zoals in veel retro remakes terugspoelen of tussentijds opslaan. Het enige dat je krijgt is een save aan het eind van een level, en als je door je levens heen bent kun je zonder geld en items weer aan het begin van hetzelfde level starten. In latere levels is dat nogal nutteloos, omdat je de voorwerpen nodig hebt om te overleven.
Voor mij is het heel erg nostalgisch om Alex Kidd weer te spelen. De nieuwe look is geslaagd en de nieuwe muziek is ook erg leuk. De toevoegingen aan het spel zijn echter vrij minimaal en de gameplay is eerder frustrerender dan leuker geworden. Als je op zoek bent naar een serieuze uitdaging, dan is Alex Kidd DX wel de moeite, maar mensen die de franchise helemaal niet kennen zullen waarschijnlijk snel afhaken. Het is echt een spel voor een bepaalde niche. Soms is de herinnering nu eenmaal mooier dan de werkelijkheid.