Yoram Jacobs | zondag 19 Jun 2016, 11:29
Een misbaksel van de bovenste plank. Maar lees vooral verder.
Reviews schrijven is meestal leuk, maar soms bittere noodzaak. Mede op basis van een review bepalen we namelijk of we een game gaan aanschaffen, uit de budgetbak vissen of links laten liggen. Wees in dit geval maar blij dat je dit leest, voordat je eventueel het idee gaat krijgen om Homefront: The Revolution te kopen.
In Homefront: The Revolution, spiritueel opvolger van THQ's Homefront uit 2011, bevinden we ons in Philadelphia in het jaar 2029. Noord Korea heeft zich ontwikkeld tot leider op het gebied van technologie en wapens, Amerika heeft enorme schulden en de gemoederen lopen hoog op. Zo hoog, dat Noord Korea besluit een invasie van Amerika in te zetten. En dan kom jij als speler op het toneel.
Laat ik beginnen met iets positiefs De setting is best leuk, het lukt Dambuster Studios redelijk om een geloofwaardige omgeving te creëren: de Noord Koreanen (liefkozend 'Norks' genoemd) patrouilleren de straten, er hangen posters, er wordt met speakers propaganda verspreid, etc. Je krijgt direct een grondige hekel aan de Noord Koreaanse bezettingsmacht. Tijd om de boel dus op te schonen!
Maar voordat we dat doen, even geduld. Flink wat geduld zelfs. Nog heel even. Ja, na ruim drie minuten is mijn game opgestart. Ouch. Ooit liet Crytek (de oorspronkelijke eigenaar van Homefront) weten dat de game volledig te spelen zou zijn zonder laadtijden. Een no-brainer is een open world game, maar toch noemenswaardig en een fijn vooruitzicht. Hoewel deze game ook als een open world game te boek staat, is er niet alleen sprake van laadtijden, ze zijn niet te zuinig ook.
Je kunt verschillende districten betreden, zodra je het verhaal voldoende hebt gevolgd, het is dus niet echt een open world game, maar vooruit. Elke keer dat je een gebied uitgaat én een nieuw gebied betreedt, heb je te maken met laadschermen. Twee maal dus. Dit wordt al heel snel, ontzettend vervelend. Maar goed, laten we dan nu maar beginnen met die revolutie.
Jij bent Ethan Brady, een onbekend figuur in de omgeving van Philadelphia, die gek genoeg nooit een woord spreekt tegen de andere personages uit het verhaal. Ik begrijp dat nooit zo goed. In games die sterk leunen op een verhaal, kan het toch geen kwaad dat er een pratende hoofdpersoon is?
Anyway: je komt in aanraking met The Resistance en moet op zoek naar jullie ontvoerde leider, Walker (eerste achternaam onder de letter W in het Grote Cliché Namen Boek). De missies bestaan uit het uitvoeren van verschillende guerrilla activiteiten: sabotage van apparatuur, omleggen van specifieke sleutelfiguren, etc. Wanneer je voldoende van dat soort activiteiten hebt verricht, raken de inwoners van dat district genoeg overtuigd van jullie zaak en sluiten ze zich aan bij het verzet. Dit uit zich dan in boze burgers, die met knuppels op auto's slaan, slogans roepen tegen de bezetters en soms zelfs een Nork lynchen. Hoewel dat laatste best leuk is om te zien, voelt de rest wat suf aan. Ik kreeg nou niet het idee dat deze mensen bereid waren om molotov cocktails te gooien naar een Noord Koreaanse patrouille. Ze blijven aan de zijlijn staan. Jammer.
Je kunt verder tijdens de missies strijders vragen je te helpen. Hoewel dit een leuk idee is, had dit net zo goed weggelaten kunnen worden. De AI is oliedom en zodra je op een motor stapt om langere afstanden wat sneller af te leggen, ben je die strijders kwijt. Zonde, maar uiteindelijk niet zo'n ramp in deze game. In gevechten heb je namelijk weinig aan hen. Het schieten in de game is overigens prima. Het richten gaat zoals je gewend bent in een FPS, de geluiden zijn overtuigend, de vijanden schieten gericht terug, etc. De basis is wel in orde, met andere woorden. Het is alleen zo jammer dat de uitvoering van alle andere aspecten zo benedenmaats is.
Er zijn een aantal districten die je op deze manier moet bevrijden, om zo het idee te krijgen dat je de hele stad achter je krijgt. Om de boel wat op te leuken, heb je in Homefront de mogelijkheid om je wapens om te laten bouwen. Zo maak je van je pistool in een handomdraai een SMG, bouw je een geweer om tot sniper of vlammenwerper, etc. Je hebt ook nog de keuze uit verschillende soorten granaten. Je kunt granaten, brandbommen, EMP granaten en vuurwerk (voor het afleiden van de vijand) naar de vijand gooien. Is gooien te riskant, kun je met een bestuurbaar autootje de lading ergens naartoe rijden of in een teddybeer proppen zodat je een onopvallende proximity mine hebt. Dit is best leuk bedacht en kan prima werken.
Ja, kan prima werken. Want het werkt hier niet. De game is, zoals ik al noemde, onspeelbaar. Je denkt misschien dat ik overdrijf, maar helaas is dat niet het geval. De framerate zakt bijvoorbeeld heel vaak, heel erg ver weg; 30 fps wordt nimmer gehaald. Het gebeurt ook op de meest vreemde momenten. Even ammo halen of spullen kopen? Zodra je de ammo kast verlaat, bevriest het scherm een á twee seconden. Heb je een missie gehaald? Hetzelfde verhaal. Als het druk wordt op het scherm, kun je er de donder op zeggen dat het niet soepel gaat spelen. Dit is, op technisch vlak, een van de zwakste games die ik heb gespeeld in jaren! In elk gebied trof ik wel nieuwe glitches aan; granaten die niet in je hand verschijnen, missie iconen die niet op je map worden getoond. Om maar te zwijgen over de crashes.
Mijn game weigerde halverwege nog op te starten: dit bleek een bekend probleem te zijn 'bij een klein deel van de gamers'. Het feit dat het forum van Dambusters bijna volledig wordt gedomineerd door topics over performance issues, glitches en crashes, zegt voldoende. Dat vrijwel alle review sites en user reviews hetzelfde beeld schetsen, zegt alles. Na enkele dagen kon ik de game hervatten, zonder duidelijke aanleiding. Er is inmiddels een vijfde (!) patch in de maak, maar die ligt op het moment van schrijven nog bij Microsoft. Ik hoop van harte voor alle mensen die de game gekocht hebben, dat deze bugs snel worden gekilled.
Een klein stukje nog over de 'Resistance Mode', een online co-op mode, waarin je met maximaal vier man wat missies kunt doen. De game biedt minimale customization: je kunt kiezen uit een aantal pre-set personages met een bepaalde perk. Door geld te verdienen kun je in de online store met in-game cash zogenaamde vanity items kopen evenals armor en andere items die je stats verbeteren.
Dit is best een leuke mode: het samen afmaken van vijanden en behalen van missiedoelen is altijd wel leuk. Jammer genoeg is deze mode erg klein en kort. Met maar zes maps is er al weinig content, de missies zelf zijn ook nog eens binnen tien minuten uit te spelen. Dat is geen ramp, ware het niet dat je personage maar tot rank 6 kan klimmen. Na een dag spelen, had ik dat plafond al bereikt.
Je krijgt tijdens het ranken ook nog skill points, maar de skill tree is niet goed uitgedacht. Zo had ik het plan opgevat om in twee skills te specialiseren, maar kwam ik er te laat achter dat je maar 20 punten te verdelen hebt. Ik kon op die manier niet de Tier 4 upgrades unlocken, omdat mijn skill points op waren. Ik kon deze punten ook niet herverdelen. Daar zat ik dan met een personage dat in geen van de skill trees echt iets speciaals kon doen. Bah.
Al met al zit er wel potentie in de mode, ware het niet dat de replay waarde erg laag is, de community vrijwel niet bestaat en dezelfde bugs de kop op steken. Je kunt in ieder geval wel je leed delen met andere gamers.
Ik zal afsluiten met nog een paar dingen die vervelend waren, maar in het niet vallen bij het genoemde performance drama. Zodra een Nork je in de smiezen krijgt, moet je je snel uit de voeten maken. Je kunt je dan verschuilen in o.a. een container. Ik ben dan gewend dat de vijand nog even wat rondsnuffelt en dan weer terug gaat naar zijn voorgeprogrammeerde route. In Homefront hebben we vermoedelijk te maken met telepathisch begaafde soldaten, want op de een of andere manier wisten ze gewoon dat ik in dat ene specifieke chemisch toilet was gaan zitten. Ze bleven namelijk eindeloos hangen rond mijn schuilplek. Dan maar eruit stappen en al schietend rennen naar de volgende plek om het 'alert' metertje terug te laten lopen.
Ben je eenmaal het haasje, raak je altijd al je gevonden items kwijt. Deze items moet je verkopen, zodat je upgrades kan kopen. Het is natuurlijk heel vervelend als je na een half uur grabbelen ineens wordt afgemaakt en je alle items gewoon kwijtraakt. Verder kan ik van alles opnoemen, dat op zich al genoeg was om de game maximaal een magere voldoende te geven: de onnodige en onbestuurbare motor, het slecht uitgevoerde tunnelsysteem, dat je in theorie zou moeten laten 'fast-travellen', de eentonige missies, de belabberde AI van de vijanden, het gaat maar door.
Hopelijk heeft de ontwikkelaar genoeg zicht op alle kritieken, om dit allemaal mee te nemen. Een onmogelijke opgave, ben ik bang. Ik voorspel dat de studio over een paar maanden alle support stopt en zich gaat richten op een nieuwe game.
Conclusie
Homefront: The Revolution zit zo vol met bugs en glitches, dat het mij een raadsel is waarom iemand heeft gezegd dat hij zo wel verkocht kan worden. Blijf ver weg van dit misbaksel!
Spijtig volledig mee eens ....had een goeie game kunnen zijn ...