Peter Paardekooper | zaterdag 9 Apr 2016, 17:00
XBW bezocht het Dark Souls III press event - inclusief bootcamp! Lees hier ons verslag en huiver!
Je kan er tegenwoordig niet meer omheen: het fenomeen Dark Souls. Na met het obscure Demon’s Souls (een PS3 exclusive) uit 2010 de bouwstenen gelegd te hebben voor een solide franchise, komt er dit jaar met Dark souls 3 een einde aan de serie. Bandai Namco had voor deze gelegenheid de Vue Bioscoop in Hilversum afgehuurd om de Nederlandse gamepers alvast kort van de game te laten proeven.
Bij binnenkomst staan er een dozijn demopods (wel PS4, maar je kan niet alles hebben) opgesteld waar door alle aanwezigen fanatiek op gespeeld wordt. De onvergefelijke gameplay van Dark Souls is echter niet bij iedereen bekend, wat resulteert in een hoop ‘YOU DIED’-schermen. Ondergetekende heeft de game ook even gespeeld, maar dit soort games vragen om zo’n persoonlijke build van je character dat het spelen met de ranger die hier voor me was neergezet me allesbehalve vloeiend afging.
Na een halfuurtje demo'en werden we vriendelijk doch dringend verzocht ons naar de eerste verdieping te begeven. Hier stond een goed gevulde tafel met gezonde broodjes en sapjes voor ons klaar, waar ook gretig gebruik van gemaakt werd. Wat we echter niet wisten, was dat deze versnaperingen ons door het volgende halfuur moesten helpen... Niemand minder dan oud-voetballer-turned-personal-trainer Iwan Redan (een fervent Dark Souls fan, bleek later) was door Bandai Namco gevraagd om speciaal voor ons een bootcamp te coachen. De laatste keer dat ik een sportschool van binnen heb gezien waren er nog geen smartphones om #atthegym mee te twitteren, dus dit zou een hele uitdaging voor me worden. Toch deed ik een poging actief mee te doen, want zo ben ik nou eenmaal. Al speelde de superexclusieve Dark Souls 3 presskit die met de meest actieve deelnemer mee naar huis mocht. misschien ook wel een klein rolletje.
Redan hield de sfeer erin met kreten als “Je hebt nu een groot two-handed zwaard vast, zwaaien met die armen!” en “We zijn bij de Bonfire, even vijf seconden rust”. Na een kwartier stretches, crunches, pushups en twintig andere oefeningen waar ik de naam van zou moeten opzoeken, lag ik echter gevloerd. Met mijn laatste kracht sleepte ik mezelf naar de banken aan de zijkant van de zaal, waar ik verslagen moest toekijken hoe de hoofdprijs aan mijn neus voorbij ging. Nog nooit werd ik zo geconfronteerd met mijn eigen zwaktes. Wel passend voor de game, non?
Daarna was het gelukkig tijd voor een iets minder inspannende activiteit (hoewel, het blijft Dark Souls): per persoon kregen we namelijk tien minuutjes de tijd om de game uit te proberen op een heus bioscoopscherm! Van 55 naar pak hem beet 360 inch: ik dacht dat ik thuis een dikke tv had staan, maar dit was toch wel even andere koek. Ook hier was het door de druk en standaard builds sterfgevallen wat de klok sloeg, al slaagde een enkeling erin om hier en daar een eindbaas te vellen of bij een volgend bonfire te komen. Hier was al te zien hoe erorm verschillend de Souls games per persoon kunnen zijn; de ene maakte voorzichtig - vijand voor vijand - progressie, waar de ander van een afstand iedereen bekogelde met Firebombs en heavy attacks. En ik? Ik rende zoveel mogelijk vijanden voorbij in de hoop als eerste het nieuwe bonfire te bereiken. Een strategie die gewerkt had, ware het niet dat ik verrast werd door een gigantische draak die mij roosterde als een Duitse Brattwurst. YOU DIED. Jup, dat is Dark Souls allright!
Nadat de laatste journalist geveld was door een eindbaas van flatgebouw-achtige proporties, zat het event erop. Ik maakte nog een kort praatje met Redan en ging weer op huis aan. Thuis moest er natuurlijk Dark Souls 3 gespeeld worden! Verwacht binnenkort onze review.